评析
即事
竹暗笋无数,江晴水有痕。田蛙喧麦陇,野犬卧柴门。
潇湘八景图 平沙雁落 其四 江天暮雪
痴云贴水天四垂,寒鸦冻雀无树栖。纷纷万顷水花乱,光眩银海迷东西。中有轻舠移断浦,玉笠琼蓑一渔父。鼓枻而歌歌丰年,田家有麦无愁苦。
邑宰劭农
双凫小驻柳边洲,岂是花时作胜游。著意劝民躬耒耜,终朝把酒话田畴。三年两下车尘拜,九客同为野景留。桃李成阴春欲去,寸心耿耿夕阳舟。
舟行次韵二首 其一
相逢隐者流,同是五湖舟。为老铭三住,因閒话四休。黄沙明野渡,画角咽谯楼。已践登山约,煎茶更少留。
次潘紫岩虎丘韵
潭深剑气鉎,树瘦岚光薄。石坛古即今,藤花开又落。晋士已结庐,吴市犹舞鹤。沈吟发幽怀,人世舟藏壑。
次赋顺适堂韵
万卷藏书抵万金,翛然轩宇绝尘侵。顺时不作荣枯想,适意元无胜负心。蒲石疏帘真道院,柏香净几小丛林。四时剩有閒风月,醒里寻题醉里吟。
浏览全部 351 首
安州道中经浐水有怀
征途逢浐水,忽似到秦川。借问朝天处,犹看落日边。映沙晴漾漾,出涧夜溅溅。欲寄西归恨,微波不可传。
题倪云林画,次韵
云林雨过踏青阳,涧水溅溅老树苍。不是砚坳云作阵,疏篁空自拂檐长。
偶书三首 其二
碧涧溅溅绕竹林,欲从源水阻幽深。春风想有桃花树,更有渔舟可访寻。
桃花谷
小径穿深树,临崖四五家。泉声天半落,满涧溅桃花。
磐石篇
山石何盘盘,水流何溅溅。溅溅东流水,乃在磐石间。长与本根辞,一往竟不还。委蛇东到海,经过诸神山。巨鳌来戏游,日月双回旋。珊瑚鲛人珠,光彩烂纠缠。丹虾须如戟,龙炬照神渊。旷荡无终止,大壑易沦涟。磐石有本性,屹立竟何言。
雨二首 其二
薄晚初沾洒,清晨更惨凄。鱼寒抛饵去,鸦湿就檐栖。幽涧溅溅溜,长堤浅浅泥。一杯持自贺,吾事在锄犁。