评析
华阳吟 其一十二
人身自有一蓬莱,十二层楼白玉阶。姹女金翁常宴会,堂前夜夜牡丹开。
赠薛氏绳歌
其青节如竹之青,其白气如梅之白。有时抱至假山边,被人唤作谪仙客。
病起
我爱山水清,淘洗诗中俗。朅来山水间,白昼卧茅屋。天公知此癖,复还我以病。病中玩山水,诗句觉愈胜。我欲抱病吟,生怕病忽愈。锢口莫汤药,静对山水语。君看病中句,不特苦且清。长如酒后时,雄吟畏酒醒。行带琼台云,随风下山去。回首山上庵,记在猿啼处。
周伯神喜神赞
方丈老仙客,寸心水一滴。双脸红朱砂,两眼点黑漆。白须抚掌笑呵呵,白鹤一去无人识。
八曲鼓楼岩
万太高岩耸石楼,云翚烟桷瞰寒流。 幔亭昔聚曾孙宴,石鼓拿归古渡头。
赠徐翔卿之别
桃花落地雨漫漫,子乃担簦过万山。临别有些无尽意,篇诗送子到崇安。
浏览全部 1255 首
贤者之孝二百四十首 契 其一七六 徐孝克
自今所赐馔,特敕许将还。为尔心饷母,君前无所餐。
宫词百首 其二十八
贡橘香匀䩋?容,星光初满小金笼。近臣押赐诸王宅,拜了方开敕字封。
蓦山溪
修行学道,切莫凭婴姹。只是这些儿,把尘俗、般般不惹。自然萧索,寂寞与他依,餐残饭,著粗衣,饱暖休相舍。常从坦荡,守养身躯假。闲里得真闲,觉清凉、惺惺洒洒。暗中功行,直待两盈盈,灵明显,做逍遥,师父看来也。
句
败壁蜗黏篆,空阶蚓结楼。
题崔驸马宅
心在林泉身在城,凤凰楼下得闲名。洞中见凿寻仙路,月里犹烧煮药铛。数树异花皆敕赐,并竿修竹自天生。诗人多说离君宅,不得青苔地上行。
纪潦三首 其二
屋漏消残暑,云横败夕阳。淫淫蜗上壁,寂寂蚓升堂。侧足沈昏垫,开轩接混茫。腐儒残帙在,重检仲舒方。