评析
秋风
秋风欺病客,力气复何如。发短丝无数,衣宽带有余。见人慵作礼,闻雁强裁书。门外生秋草,呼童不要除。
和颜长官百咏(并引) 山居 其四
宿雨初乾一杖藜,欲呼渔艇访前溪。碧桃花落无寻处,惆怅人间日又西。
辛亥二月望祭斋宫因游甘园 其二
朝霏作雨连天湿,春气熏人到骨香。四望水亭无正面,有花多处背湖光。
送僧蘋洲游醉 李
师今游醉李,自刺钓船篙。地说三吴胜,人夸二陆豪。草黄工女绩,波白课丁熬。近海寒应早,霜毛怯剃刀。
和颜长官百咏(并引) 边庭 其五
征夫战骨洒桑乾,帐下苍头自转官。一骑红尘天外落,筹功更说几多般。
和颜长官百咏(并引) 农桑 其六
四月官场入纳时,乡耆旁午上门追。请看贫妇通宵织,身上曾无挂一丝。
浏览全部 217 首
绝句四首 其二
独酌玩溪水,溪水清且漪。山月忽飞来,皎然谁与期。
五月十七日冒暑报谒
炎热不可触,报谒当及时。登车汗如洗,黾勉将何之。城隅行诘屈,路转沿江湄。仰看山列黛,俯瞰水沦漪。心宽天地大,思远云雾披。犹如尘土中,忽见元紫芝。暑气眇何许,清凉今在兹。客子且休辔,与汝同此嬉。人生贵自适,奔走亦奚为。
避寇归国卜居渝州嘉陵江滨春日多暇感时抚事集杜少陵句成五言律五十首选十二 其一
几群沧海上,尽室畏途边。狂走终奚适,归来始自怜。形容真潦倒,国步尚迍邅。易下杨朱泪,凄凉忆去年。
雪鸪
风吹芦苇鸣,残雪满桥板。不见棹回人,愁立沙汀晚。
题刘君浯溪钓隐图
浯溪岸曲回明漪,古木蔽崖阴倒垂。风吹钓船自来去,幽意独写无人知。白鸥与我同浪迹,手持钓竿坐盘石。日暮空归亦自佳,本不取鱼惟取适。
屏上两贤二首 其二
人生谁不如,妄为世所束。兴来当自往,兴尽斯自复。大雪暗溪路,新晴月微烛。去非之子慕,返岂斯人辱。优游便所适,偃蹇媚幽独(自注:王子猷)。