评析
云谷杂诗十二首 登山 其六 讲道
高居远尘杂,崇论探杳冥。亹亹玄运驶,林林群动争。天道固如此,吾生安得宁。
感事再用回向壁间旧韵二首 其一
江北传烽火,胡儿大入边。已闻隳列障,不但扰屯田。借箸思人杰,摧锋属少年。偷安惭暇食,万灶起愁烟。
梅溪陂下作
野牛浮鼻过寒溪,落木梢椮水下陂。俗手定应摹不得,无人说与范牛知。
用西林旧韵二首 其一
一自篮舆去不回,故山空锁旧池台。伤心触目经行处,几度亲陪杖屦来。
分韵得眠意二字赋醉石简寂各一篇呈同游诸兄 其一
驱车何所适,往至秋云边。企彼涧中石,举觞酹飞泉。怀哉千载人,矫首辞世喧。凄凉义熙后,日醉向此眠。仰视但青冥,俯听惊潺湲。起坐三太息,涕泗如奔川。神驰北阙阴,思属东海壖。丹衷竟莫展,素节空复全。低徊万古情,恻怆颜公篇。为君结茅屋,岁暮当来还(自注:醉石)。
云谷二十六咏 云谷 其三 瀑布
峰回危径转,垂练忽千寻。不为登山倦,踌躇秋涧阴。
浏览全部 1436 首
明招杂诗四首 其三 其一
墙竹生夏阴,风荷留宿露。解衣一盘礴,此岂不足付。
怀归 其二十七
盘礴高雯上,萧疏万树阴。世情何按剑,吾道合抽簪。黄鸟春林语,秋虫夜雨吟。中怀聊自喻,山水寤言深。
苦热行寄傅北潭尚书
苦热不可耐,触事增烦忧。烦忧将柰何,怫郁汗交流。解衣坐盘礴,四顾靡所投。起步望北潭,想见林居幽。绿树交夏阴,清波映浮鯈。于焉赋归来,俯仰百虑休。男儿江海心,所至希良游。轩裳亦何有,庶以平生酬。熊掌既我有,生鱼复焉求。天风日暮起,朱光顿然收。华月流前庭,碧云淡西楼。且复一尊酒,吾道付沧洲。
小坐
小坐霜天夕,空庭竹树深。城笳凝暮霭,楼月敛秋阴。渐老消尘虑,长贫现道心。摩婆旧如意,懒击唾壶吟。
暑夜对月
三伏炎宵困郁蒸,揽衣盘礴敞閒庭。自移冰簟邀明月,卧看银河倒列星。竹树繁阴薄沆瀣,乾坤清气入襟灵。蓐收按节明朝至,先落梧桐一叶青。
夏日
凉气集幽树,清阴生广庭。偶兹憩烦燠,忽忆郊园行。婉娩碧草滋,迢递玄蝉鸣。官曹且休暇,自适幽居情。