评析
梅花喜神谱 大蕊八枝 其一
高山流水音,泠泠生指下。无与俗人弹,伯牙恐嘲骂(琴甲)。
梅花喜神谱 大蕊八枝 其七
苍竹纬琅玕,为形有如豆。遇祭何所容,乾桃与脩糗(笾)。
梅花喜神谱 烂熳二十八枝 其二十八
无心出岫时,山腰横一抹。为霖覆手间,岂容留旱魃(遥山抹云)。
梅花喜神谱 欲谢一十六枝 其八
丝丝丝共白,历遍风霜寒。君王岂轻剪,欲疗将军安(弄须)。
丑女歌
梳风杨柳笑,沐雨杏花羞。看看三十余,不敢下妆楼。待媒媒不来,对娘娘共哭。何时王右军,来坦东床腹。君不见西施绝色天下白,能使麋鹿走吴宫。玉环一笑百媚生,能使渔阳鞞鼓惊玄宗。无盐无盐形貌恶,当时一段议论千古生清风。美妇未必美,所美貌徒美。丑妇未必丑,所丑行不丑。丑妻恶妾寿乃翁,何须能劝羊羔酒。
梅兰
清标同插古军持,清似西山冻馁时。嚼蕊弄香无说处,屈平和靖已何之。
浏览全部 307 首
别业瀫溪之南平湖远岫幽谷长林登顿沿泗颇擅独往之趣暇日效右丞辋川体为五言绝三十章并拉诸同好作焉 春瀫草堂 其一十二 啸阁
静夜无人声,微风动梧叶。散发踞胡床,忽上南楼月。
金刚随机无尽颂(并序) 结实分主 其六
心传静夜钟,意在九霄中。伫听钟声响,为人万劫穷。
冬初同谢皆人韩钦甫侍慎郡王贯台应教
虚空静无尘,微风动修竹。疏影泻翠阴,簌簌声断续。短景延冬晷,野径余秋菊。相对澹忘言,千古成香谷。
夜坐弹琴有感二首呈圣俞 其一
吾爱陶靖节,有琴常自随。无弦人莫听,此乐有谁知。君子笃自信,众人喜随时。其中苟有得,外物竟何为。寄谢伯牙子,何须钟子期。
颂古三十六首 其九
一物不为,千圣不识。静夜霜钟,澄潭秋月。清音绝听,清影难窥,药峤石头曾未知。
郡中夜听李山人弹三乐
风琴秋拂匣,月户夜开关。荣启先生乐,姑苏太守闲。传声千古后,得意一时间。却怪钟期耳,唯听水与山。