评析
王荆公读书堂
六籍纷纷尽可奴,翻腾字说乃菑畬。可知山半青灯夜,只读商君一卷书。
冯永之号冰壶工水墨丹青
半生江海冰壶翁,担风荷雨七尺筇。烂嚼扶叶紫金椹,玉楼光彻十二重。饱吃孤山白玉花,一凿九窍开玲珑。能鉟明月铸双眼,故能搜索异景窥神功。能穿星斗挂胸次,故能神游八极之鸿濛。手撼烟云出砚石,酒酣奋笔驱雷风。回山转海有力量,顷刻鹅溪幻出白练之寒江,碧玉之奇峰。潇湘洞庭忽在眼,冷落烟竹苍梧空。碧天万里渺无际,但见隐隐归飞鸿。江门过雨凉如许,木落潇潇秋满浦。月明何处起渔歌,小艇人归急摇橹。鸥沙漠漠洲渚昏,无数寒鸦栖古渡。景物变态虽无穷,笔端有口一一吐。研丹吮粉尤精奇,直与王爵争毫釐。宁肯没骨媚时好,逸气往往追徐熙。一点春风几花卉,化工权柄君所私。献之牸牛韩干马,滕王蛱蝶僧繇鱼。下笔众妙各俱足,开卷错落中珠玑。顾家层楼连天起,俗士那敢窥藩篱。呕心抽思何自苦,乃使肌骨化作枯松枝。君不见梅边有狂客,风饕雪虐宁忍饥。吟躯未老貌先老,不觉两鬓纷如丝。
冬夜 其一
读罢床头一卷易,晚风冻尽铜壶滴。起傍危阑啸一声,月明何处人横笛。
久客湖海买舟西还
万里烟波兴渺然,片心如在灞桥边。归装诗少不成担,自拗梅花凑满船。
题国直先伯祖海潮赋后
银山突兀苍海头,夜半鼓噪万貔貅。争雄角力转坤轴,旋磨尘世偕浮沤。朝朝暮暮自消长,谁言于此随海鳅。鸱革裹尸已尘土,未必怒怨卒未休。看公立论屈前辈,笔端有力挽万牛。孤峰绝崖气象古,亦复粲粲珊瑚钩。分明掘见阴阳根,判断造化之深幽。玄机发泄天帝嗔,此文正恐雷霆收。不然亦似画鸟迹,长夜鬼哭声啾啾。公自骑鲸去不返,满江明月芦花秋。
楼居狂吟(并引) 其九
诸方参遍一枯藤,苦节期传夜半灯。弘景登楼持棒喝,不容人上第三层。
浏览全部 176 首
渔具诗 网 其一十五 笭箵
谁谓笭箵小,我谓笭箵大。盛鱼自足餐,寘璧能为害。时将刷蘋浪,又取悬藤带。不及腰上金,何劳问蓍蔡。
奉和鲁望渔具十五咏 笭箵
朝空笭箵去,暮实笭箵归。归来倒却鱼,挂在幽窗扉。但闻虾蚬气,欲生蘋藻衣。十年佩此处,烟雨苦霏霏。
放棹
临风放棹出菰城,笭箵依然舴艋轻。莎岸斜晖孤鸟去,板桥疏柳一蝉鸣。橹声摇曳渔歌远,鸥梦生凉客思清。领取白蘋洲上路,溪山如许恋吟情。
还憩湖光亭复次江元寿韵
羊酪莼羹本异区,江湖随俗语娵隅。紫鳞拨刺冲文荇,翠羽翩翾过绿蒲。舴艋兴饶青络马,笭箵自当紫微壶。丛书校罢频搔首,天末孤帆去欲无。
沿江买鱼不得询之则前此多为官船所强取故有亦言无因成三绝 其一
江行安可食无鱼,问著笭箵总道虚。底事官船渠不卖,从来污吏喜侵渔。
桂隐纪咏四十八首(并序) 桂隐 其二十九 鲈乡亭
溪叟挈笭箵,曾来候此亭。未知余不杀,刚要著鱼经。