评析
句 其九
四海苍生谢安石,一言宣室贾长沙(送乐之侍郎)。
满庭芳
谁挽银河,青冥都洗,故教独步苍蟾。露华仙掌,清泪向人沾。画栋秋风袅袅,飘桂子、时入疏帘。冰壶里,云衣雾鬓,掬手弄春纤。厌厌。成胜赏,银盘泼汞,宝鉴披奁。待不放楸梧,影转西檐。坐上淋漓醉墨,人人看、老子掀髯。明年会,清光未减,白发也休添。
鸡林书事
箕子朝鲜僻,蓬丘弱水宽。儒风通百粤,旧史记三韩。邑聚从衡接,民居质朴安。犹存古笾豆,兼用汉衣冠。兔颖家工缚,鲑腥俗嗜餐。骑兵腰玉具,府卫挟金丸。长袖鸢窥肉,都场狖挂竿。琴中蔡氏弄,指下祝家弹。主礼分庭抗,宾筵百拜难。渍橙粇酿旨,滋桂鹿脩乾。泼墨松如栉,隤墙石似丹。地偏先日出,天迫众山攒。鹏翼云帆远,羊肠石磴盘。由来异文轨,休讶变暄寒。事可资谈柄,谁能记笔端。聊将诗貌取,归作画图看。
长安怀古
佳气犹能想郁葱,云间双阙峙苍龙。春风十里灞陵树,晓月一声长乐钟。小苑花开红漠漠,曲江波涨碧溶溶。眼前叠嶂青如画,借问南山共几峰。
早春
寂寂重寂寂,出门春草齐。晚芳犹著树,江涨欲平溪。山暝有时雨,村深何处鸡。远山缘底恨,故作傍人低。
过南湖偶成
杏山松桧紫坡陀,湖面无风亦自波。绿鬓朱颜嗟老矣,落花啼鸟奈春何。诗人未必皆憔悴,世事从来有折磨。列坐流觞能几日,知谁对酒爱新鹅。
浏览全部 47 首