评析
宫词(并序) 其三十九
彤管先修女史箴,清才绝妙继词林。玉纤亲出黄金赐,愈见中宫逮下心。
送陈尧叟赴广西漕
莫辞征骑去迢迢,尽泻纯诚许圣朝。北阙皇恩从此布,南方沴气必然销。为诗自可怡情性,服药尝闻助摄调。仙馆粉闱官职好,定期骞翥上烟霄。
赠麻仲英
宣毫歙墨川笺纸,寄与麻家小秀才。七岁能吟天骨异,前生应折桂枝来。
宫词(并序) 其二十八
微雨点月汉宫秋,水殿疏萤黑处流。凤管不调慵进曲,却排银烛夜藏钩。
狂吟八韵送英公暂归故乡迁殡二亲
十八般书四海传,长安话别已多年。今来帝里重相见,转觉师心更自然。下笔入神皆得法,出言成句尽通玄。花时乘兴先行乐,月夜忘机静坐禅。到处僧俗争识面,满朝英俊赠佳篇。长沙母葬彰纯孝,八水人思有善缘。衡岳醉投秋雨寺,汉江吟渡夕阳船。前期指在春三月,回首东风好著鞭。
宫词(并序) 其七十三
蚕馆春晴阴绿桑,亲蚕天气日初长。九嫔参酌前朝礼,须戴金钗十二行。
浏览全部 146 首
残春感事十首 其七
底用春风急,诗肩暖亦寒。儿曹如笋长,吾事只梅酸。后死犹容健,余生愈觉难。一瓢自穷巷,何止此堪叹。
弃官归故庐
野塘漫漫板桥东,家在春风?亩中。阶草不芟新织翠,庭花初种小开红。酒尝村酿余酸味,诗乏才华有淡工。邻里相过无杂语,但云饥后庆年丰。
寄友二首 其一
野水晴山雪后时,独行村落更相思。无因一向溪头醉,处处寒梅映酒旗。
南柯子/南歌子
德祖家珍熟,钱塘五月中。碧梧桐盖翠筠笼。倾向水晶盘内、斗尝空。绛粟成团小,清甜笑蜜浓。微酸犹解惨人容。最是玉纤拈处、染轻红。
句 其一
柳老抛绵后,梅酸著骨时。
早春寻李校书
款款春风澹澹云,柳枝低作翠栊裙。梅含鸡舌兼红气,江弄琼花散绿纹。带雾山莺啼尚小,穿沙芦笋叶才分。今朝何事偏相觅,撩乱芳情最是君。