评析
郊行即事
芳原绿野恣行时,春入遥山碧四围。兴逐乱红穿柳巷,困临流水坐苔矶。莫辞盏酒十分醉,秪恐风花一片飞。况是清明好天气,不妨游衍莫忘归。
酬韩持国资政湖上独酌见赠
对花酌酒公能乐,饭糗羹藜我自贫。若语至诚无内外,却应分别更迷真。
晚春
人生百年永,光景我逾半。中间几悲欢,况复多聚散。青阳变晚春,弱条成老干。不为时节惊,把酒欲谁劝。
游月陂
月陂堤上四徘徊,北有中天百尺台。万物已随秋气改,一樽聊为晚凉开。水心云影闲相照,林下泉声静自来。世事无端何足计,但逢佳日约重陪。
和家君早寒之什
满地清霜结晓寒,平明飞霰洒柴关。乍凭酒力温肌骨,陡觉风威著面颜。闾里相呼泥北户,牛羊收牧下前山。急须趁日藏薪炭,冻后高枝不易攀。
是游也得小松黄杨各四本植于公署之西窗戏作五绝呈邑令张寺丞(兴宗) 其一
中春时节百花明,何必繁弦列管声。借问近郊行乐地,潢溪山水照人清。
浏览全部 75 首
题淮南寺
南去北来休便休,白蘋吹尽楚江秋。道人不是悲秋客,一任晚山相对愁。
茅山
今古茅山是胜游,秀峰突兀绕沧洲。云含老树迷还散,石拥甘泉咽复留。未见岩风晨下鹤,只闻涧月夜鸣蜩。道人不是悲秋客,黄菊丹枫相对愁。
杭州杂诗和林石田 其二十三
休休休休休,干戈尽白头。诸公云北去,万事水东流。春雨不知止,晚山相对愁。呼童携斗酒,我欲一登楼。
南乡子
晴日乱云收。人在苹香柳恽洲。溪上清风楼上醉,飕飕。共折黄花插满头。佳客献还酬。不负山城九日秋。苕碧下青供酩酊,休休。楚客当年浪自愁。
集古 赠别 其二
洞庭风软荻花秋(郑德璘),客散江亭雨未休(岑参)。南去北来人自老(杜牧),此中离恨两难收(魏野)。
春光
春光能负我,为客更添愁。梅蕊一何晚,莺声便欲休。新庖惊异味,旧侣梦同游。道术知何用,江山空白头。