评析
扇子诗 其二十四
涪上拾遗今日,泉声一炷青云。会道伤春伤别,世间惟有司勋。
扇子诗 其二十八
三召三逐去之,老眼已不识路。偶然得个渔家,此是桃溪西渡。
扇子诗 其五十六
一叶浮莲不动尘,湖风吹水碧生鳞。舟中唤鹤归来晚,手展黄庭卧白蘋。
彭州上元二首 其二
河汉无尘碧玉倾,万枝灯里仰天庭。吾皇慈俭如尧舜,应有天边退舍星。
扇子诗 其六十二
白白红红不直钱,吹风吹雨逼残年。种桃自是非君子,指李渠能著老仙。
同邓使君赏双头牡丹
兼金必贵双,珏玉不独只。嫣然彼丛生,佳处亦求匹。沙寒水成练,雪洞山立壁。春回小洛阳,淑气自融液。主人似维摩,拈花许入室。不碍清净眼,粉黛眩青赤。联香飒轻吹,并影旭朝日。有如猗兰心,相同不相敌。偶来饮此酒,对花情有激。试哦常棣章,反经道如一。
浏览全部 523 首
和僧咏牡丹
万缘销尽本无心,何事看花恨却深。都是支郎足情调,坠香残蕊亦成吟。
春日偶题寄友人
低云不断风仍急,细雨无声晚更稠。千里思君常在眼,黄昏天意自春愁。
春日郊行 其一
稠花乱蕊裹江滨,小雨疏疏向晚晴。逋客未能忘野兴,春来无处不闲行。
天游峰
紫翠飞来石蕊间,何年幻出小瀛寰。崖悬瘦瀑一千尺,峡束寒流八九湾。苍壁向人如有待,白云何事未知还。歌酣更挹浮丘伯,坐对中台话半閒。
漫兴二首 其二
南轩梅雨晚来频,雨霁轩清尽可人。不著东山双屐齿,偏宜渭水一丝纶。愁中托酒无辞醉,梦里看花莫认真。行乐随时吾事耳,乾坤何地不容身。
南歌子 乙丑自题小影
空自盈盈瘦,非关习习愁。人间何事苦凝眸。且看晚凉天净月华收。飘泊君休惜,凄凉我已苏。去来无碍雁鸿俦。自是优昙花过落红稠。