评析
庚午岁屏居零陵七月二十日以门掩候虫秋为韵赋五首 其二
暑退潦亦收,潇湘净如染。时观自跳鱼,冲破青琬琰。纤纤初弦月,不受薄云掩。近村应渐寒,已有鸦数点。
次韵张乐潜
从渠儿辈错书獐,自写新诗细作行。门外满生书带草,林间知有德星堂。流匙已厌青精滑,蘸甲须尝白堕香。秖恐笑谈须此老,又教天下起冯唐。
即事二首 其一
燕子将雏语夏深,绿槐庭院不多阴。西窗一雨无人见,展尽芭蕉数尺心。
次韵蔡少张遣兴四首 其三
欲吊沈冤处,春江只自深。锄耰元聚守,坞壁要先侵。吉语行看报,穷愁有底禁。檐花应好在,准拟报同襟。
山奥寺
已怯惊潮渡,还忧复岭登。逢人多问数,投宿只寻僧。野饭农夫怪,山行稚子能。朝来那得尔,前路好飞腾。
寄何山慧老
一见蝉联话不休,别来林壑又经秋。每思树杪闻清磬,几欲沙边具小舟。未办眼前茅一把,谁知身后橘千头。远公社里栽莲处,他日还能着我不(同上书页六六七)。
浏览全部 340 首
龙公洞
龙或藏其用,迹与蛇何异?惭愧耕稼人,犹来候云气。
东阳郭希吕山园十咏 清旷亭 其七 玉泉
清晓阅草木,各具天一水。安用学餐玉,将以蕲不死。
答问诗十二篇寄呈满子权 镈问耒 其一十二 龙谢水车
神龙谢水车,吾语尔来前。尔虽用于人,我亦用于天。在物固不同,于用岂殊然。水下高田乾,尔能俯水取。假人不尔用,尔受田责否。吾身虽为龙,动亦天所主。天犹不有命,我安事为雨。
示邻曲
北陌东阡好弟兄,耄年幸复主齐盟。同尝春韭秋菘味,共听朝猿夜鹤声。百世不忘耕稼业,一壶时叙里闾情。诸孙识字吾真足,安用鹏抟九万程。
谕鸥
翩翩沙上鸥,安用避渔舟。渔人在鱼利,何异尔所求。
和向倅韵 其一
误身利名场,无异一釜甑。置之水火间,谬以力取胜。人生具天则,发见亦有證。如水行地中,投隙即流迸。但恐人欲纵,勃若一民横。志师傥自强,万虑当退听。谁能学禅伯,绝物以求定。吾闻至人言,当识动中静。万变不可齐,一念终难正。口耳固在我,视听复谁令。须从事上学,宁有物外性。能用使太平,不用我何病。斯言闻亦多,究竟终未瑩。从今三爇香,愿以公为镜。