评析
再韵答子文
浮生饱外莫求余,羁旅东来计已疏。肩耸已高犹索句,眼明无用且翻书。百年子莫占元绪,万法吾今付子虚。惟有登临心未厌,黄山闻道胜衡庐。
霜后纪园中草木十二绝 其四
种葵如种麦,隔岁已下子。仅成一干花,浪备四时气。
藻侄比课五言诗已有意趣老怀甚喜因吟病中十二首示之可率昆季赓和胜终日饱閒也 其九
静里秋先到,閒中昼自长。门阑疑泄柳,尸祝漫庚桑。腹已枵经笥,身犹试药方。强名今日愈,勃窣负东墙。
冬至日天庆观朝拜云日晴丽遥想郊禋庆成作欢喜口号
淅淅霜风不满旗,紫烟黄气捧朝曦。五更贯索埋光后,万里钩陈放仗时。留滞周南无旧事,布宣汉德有新诗。丰年四海皆温饱,愿把欢心寿玉卮。
代儿童作立春贴门诗三首 其一
剪彩宜春胜,泥金祝寿幡。雪梅同雪鬓,相对两淩寒。
夔州竹枝歌九首 其三
新城果园连瀼西,枇杷压枝杏子肥。半青半黄朝出卖,日午买盐沽酒归。
浏览全部 2086 首
清商怨 题画秋海棠
凄馨微动,露脚眩、荡秋魂一半。试掐胭脂,是他红泪染。愁风愁雨合满。护烟绡、晚霞刚展。误了春晴,绿肥帘乍卷。
采桑子
风微帘幕清明近, 花落春残。 尊酒留欢, 添尽罗衣怯夜寒。 愁颜恰似烧残烛, 珠泪阑干。 也欲高拌, 争奈相逢情万般。
采桑子 其九
微风帘幕清明近,花落春残,尊酒留欢,添尽罗衣怯夜寒。愁颜恰似烧残烛,珠泪阑干,也欲高拌,争奈相逢情万般。
清平乐 其一 殿庐有作
光尘扑扑。宫柳低迷绿。斗鸭阑干春诘曲。帘额微风绣蹙。碧云青翼无凭。困来小倚银屏。楚梦未禁春晚,黄鹂犹自声声。
更漏子 寄忆 其三 闺情,集唐词
绣帘垂,幽沼渌。倚遍阑干几曲。蘋叶软,草烟低。绿窗残梦迷。玉纤轻,凤箫歇。梦觉半床残月。兰烛灺,柳条空。此情千万重。
渔家傲
荡漾明波晴昼永,淡烟疏柳湖边景。一叶水云深处艇,天未暝,片帆挂破残阳影。篷背落霞人半醒,溶溶千顷摇金镜。绣被还愁添暮冷,风不定,芦花飞满双吟鬓。