评析
送僧德最
剥啄动柴荆,相看两眼青。诗如云态度,人似鹤仪形。妙斲窥天巧,哀弹感梦灵。定知花雨里,乱石点头听。
次韵王子钦春望二首 其二
万木阴中锁泬寥,晨门跋马听萧萧。故人自欲分茵去,逐客何妨折简招。共对春风班露草,却随明月下溪桥。击鲜故有诸郎在,三尺银刀贯柳条。
斗酒同小诗送杨君圣四绝 其一
糟床滟滟玉虹流,洗尽胸中万斛愁。待看百篇供太白,不将一斗换凉州。
题华盖仙亭大松示柳道士
系舟古巴江,曳杖真仙亭。金舆簇画戟,玉几罗翠屏。堂堂十八公,独立霜中英。魁然十围大,荫此一盖青。翘翘云物外,坐阅秋蒂零。道人依茅栋,蕙帐凄芳馨。苓龟傥可见,长镵斸青冥。一食浣我肠,败履插修翎。
题妙觉寺壁
叶底红稀不见花,枝头绿暗可藏雅。春归古殿苍苔满,一点笼灯隐绛纱。
山阳守吴子仁遗两鹤喜而赋诗二首 其一
本自骖鸾驾,何因下爵罗。未冲霄汉去,且傍水云过。收拾为闲伴,提携作好歌。莫怀轩冕意,风月共婆娑。
浏览全部 724 首
壬子春暮罢职西省以宫观东归道由富阳默记旧诗俯仰二十八年矣有足感者用前韵作因简叔问并诸故人 其一
春风吹衣双鬓华,山中小桃应着花。回思二十九年事,世故困人如弄沙。
城北
青青千里乱春袍,宿雨催红出小桃。回首北城无限思,日酣川净野云高。
和城北
春温初褪鹤绫袍,已觉东风绽小桃。支策城阴无限景,秦淮波阔蒋山高。
游安乐寺陈妙音载酒
绕郭寻春未见花,不知春在梵王家。林间新翠张裙幄,席上残红当脸霞。兴逸持杯睨云汉,饮酣挥翰走龙蛇。主人不是陈惊座,投辖归时日已斜。
留题显圣寺
渺渺疏林集晚鸦,孤村烟火梵王家。幽人自种千头橘,远客来寻百结花。浮石已乾霜后水,焦坑闲试雨前茶。祇疑归梦西南去,翠竹江村绕白沙。
四景山水 春 其一
山雨瀑如雪,林寒松未花。遥看飞阁起,知有梵王家。一僧归得晚,云湿满袈裟。