评析
拟白乐天诗
自学养恬休用智,从他名迹日衰微。我身不欲全高贵,高贵多乘祸败机(同上书卷七)。
静深生四妙辞(并序)
了知入道门,先从静为祖。静胜则心安,安久虚灵府。虚极发明灵,洞彻无不睹。天然法乐多,岂比闻箫鼓。
偈
心空如太空,豁然无可触。一真法界中,灵照常安住。
心祷六符诗
恬和端洁及虚明,六妙均融道法成。愿考此祥皆密契,不求知己浪传名(同上书卷三)。
属疾
精鹜成勤瘁,颐贞俟有瘳。吟生南越思,慈结北堂忧。粲枕甘为蝶,丰厨厌炙牛。玄元知寡欲,平子尚多愁。夕鸟侵阶啄,宵萤入树流。玉书能静览,柱史倦闲投。忽赋行云什,堪听击壤讴。期君整朝佩,仙置在瀛洲。
句 其一
安得大金柅,制彼日月轮。免同流水车,今人续古人(击壤辞)。
浏览全部 81 首
渚宫莫问诗一十五首 其一十三
莫问多山兴,晴楼独凭时。六年沧海寺,一别白莲池。句早逢名匠,禅曾见祖师。冥搜与真性,清外认扬眉(一作清净里寻思)。
盆池白莲
芬陀利出盆池上,妙香薰我三生障。月明风细愈严净,政恐下有威光藏。
题多福院分翠轩
平生但爱山中寺,此日来看竹外山。心境顿开清净想,客尘无复更相关。
林草亭北郭别业同石陈诸君子作 其二
花垂三径阁临池,爱客开尊但赋诗。乘兴何妨偏潦倒,白莲社里笑攒眉。
和拜明善韵(并序) 其一
听雪裁诗就,诗将雪共清。不缘心境净,那解听无声。
予还自武林葺先人弊庐净扫一室晨起焚香读书于其间兴至赋诗客来饮酒啜茶或弈棋为戏藏书数百卷手自暴之有小园时策杖以游,时遇秋旱驱家僮浚井汲水浇花良天佳月与兄弟邻里把酒杯同赏过重九方见菊以泛觞有足乐者每览镜见苍颜白发亦聊自叹也作小诗十五首 扫室 其二 焚香
扫地眼尘净,焚香心境清。案头时一炷,邪虑不应生。