评析
送杜通直乞罢无极南归
青堂帐下白题歌,王师城外横天戈。白首国母契丹女,泣问王师来谓何。将军突骑擅府库,羌儿逃死独峰驼。军中即日拜太守,兜鍪未脱群冠峨。杜侯别乘不愿行,自言壮志今消磨。顾岂不知金币饶,家有清风誓不颇。归来南北信所之,无极陋壤留则难。却卷前志随征雁,回首三吴风景和。怜君骨法可学道,此身肯与树婆娑。嗟予投帻亦不晚,君好访我嵩山阿。
司户朱君邂逅真州独为予干舳舻之具甚勤偶得绝句谢之
白眼波涛争反覆,波心孤棹更谁看。夫君念此客蓬鬓,不共青松共岁寒。
思归
忽有故园梦,秋冬恨不胜。菊难月掩映,梅耐雪冯陵。客斗南唐墨,僧禅后夜灯。如何不归去,京国脚腾腾。
闻三十六丈乞西京留台辄成长句时先之七兄已拜北京留台
门地何人论甲乙,碧梧丹凤重徘徊。前时五相继三相,此日西台望北台。器业云霄能我有,功名钟鼎待时来。重言四海宫师德,季子白头谁识哉。
寄昭德兄弟 其二
甬东羁旅情何托,江北苍芒恨不收。静(四库本作尽)夜橹声来枕上,犹疑身在木兰舟。
闻景龙不试灯
华灯不试管弦新,八字歌声满市尘。今日景龙门寂寞,唯将明德照新春。
浏览全部 921 首
奉次杨主簿军中感怀四首寄康山长宗武 奉次杨主簿军中感怀四首寄康山长宗武 其四
天门亲下紫泥书,汉武轮台恐不如。自是圣心哀赤子,已闻上相出淮徐。
感怀诗(四十首。有序) 其二十二
汉武梦舟碣,溺志尤荒淫。幻术致妖魄,悲歌痛镌心。轮台转深悔,茂陵树成阴。圣君育万民,殁祭为明神。
用仙宫铺壁上诸人韵作
香雾漫空玉作尘,五龙双凤细扶轮。君王不得须臾语,只有轮台哀痛身。
汉武
云亭七十纪空传,方士祠官溯汉年。玉塞才闻来苑马,珠江早报下楼船。景光夜气烧金鼎,平准秋毫殖货钱。至竟轮台见英武,富民封后不开边。
感怀三十一首 其七
无恤得尹铎,晋阳以为归。冯谖劝市义,孟尝能不宜?战国有如此,况乃商周时。汉武任叶羊,朘剥尽膏脂。向非轮台诏,持斧空绣衣。悠悠复何道,咄咄令人悲。
杂感三首 其一
汉武昔好道,燕齐方士来。纵横献迂怪,信之无嫌猜。遥临太一坛,高起通天台。金枝殿上陈,芙蓉掌中开。竹宫遥望拜,炯炯神光回。流连王母宴,诡谲方朔谐。昆仑九万里,瑶池安在哉。幻妄竟何成,荒淫诚可哀。