评析
双樱
并蒂随宜好,连心著意红。只堪惊老眼,持此与谁同。
赠秦觏兼简苏迨二首 其二
文章从古不同时,诗语惊人笔益奇。过与阿平应绝倒,世间能有几人知。
南乡子
急雨打寒窗。雨气侵灯暗壁缸。窗下有人挑锦字,行行。泪湿红绡减旧香。往事最难忘。更著秋声说断肠。曲渚圆沙风叶底,藏藏。谁使鸳鸯故作双。
次韵苏公竹间亭小饮
自昔有遗韵,小饮不尽觞。坐待竹间月,奈此云影长。起行林下路,散策踰平岗。破眼一枝春,著意千叶黄。暄寒会有分,蜂蝶来无央。鸟语带余寒,竹风回妙香。缅想两公子,作恶变清凉。谁怜尘沙底,疲马踏朝阳。斯人班马后,如圭复如璋。相逢了无得,佳处每难忘。
送张秀才
学又三年积,功收一日长。擅场推老手,附尾续诸郎。度鸟界晴碧,过云回夕黄。熟知诗有验,莫愠路无粮。
送何子温移亳州三首 其一
治出龙城守,名高水部郎。清明人共识,风味独难忘。骨立秦书瘦,须粘桧密香。烹鲜师老耳,曳尾肯蒙庄。
浏览全部 752 首
寒食二首 其二
故苑烟绵野草花,废陵无树著栖鸦。宫中传烛人如梦,留得东风御柳斜。
虞美人
酒边陡觉罗衣暖。独倚黄昏看。寒鸦两两下楼东。著处暗云垂地、一重重。红炉欢坐谁能醉。多少看花意。谢娘也拟殢春风。便道无端柳絮、逼帘栊。
虞美人 其二 周园欲雪
酒边陡觉罗衣暖。独倚黄昏看。寒鸦两两下楼东。著处暗云垂地、一重重。红炉欢坐谁能醉。多少看花意。谢娘也拟殢春风。便道无端柳絮、逼帘栊。
次韵李简夫秋园
秋色岂相负,小园仍有花。绕栏吟落日,拾径得残葩。菊细初藏蝶,桐疏不庇鸦。游观须作意,霜雪仅留槎。
闻幼槃弟归喜而有作 其一
门前杨柳未藏鸦,溪上樱桃已著花。午梦觉来闻好语,阿连有信欲还家。
东门行
东门杨柳暗藏鸦,东门行客欲离家。树头春风草头露,鸦自不飞人自去。妾家南浦桂为堂,房栊珉玉帘夜光。沈炉烟多绮罗重,水槛风入笙箫凉。欢娱未毕车轮远,方寸秋丝纷百茧。愿郎功业落人閒,长使春闺女无怨。