评析
句 其五十七
竹大时闻折,梅明不受霾(听雪)。
赵广德送松江蟹
江空蟹急窘于蒐,满腹清凉做尽秋。茶灶笔床新意思,寝香卫戟战风流。生拚不入吴王鲙,死亦相寻越女舟。得一好诗无可憾,无诗也不作骚愁。
万年山
依松屈曲疑无路,十里廿里香深冱。殿台平入蓬莱图,人烟尽属天台赋。山奔万马逼人立,泉吼晴雷半天注。乱峰发地翠参错,沓嶂参差龙屈怒。阴磴仍遗前腊雪,阳崖竞拔千年树。亦容羽客卖丹来,更有神僧飞锡渡。佛界焚香玉女跪,海舟献宝胡儿踞。未午催敲集梵钟,随云共展升堂具。冥搜穷日不知极,妙尽所历何容遽。平生略持山水眼,是处且了林泉素。挥支公钱极易事,分庞翁榻良难遇。青山不是世閒无,山若识人人也住。
九怀 九怀 其二 苍梧帝(湘夫人)
揽九州兮余忧,民将鱼兮谁瘳。水受令兮安流,菱芃芃兮方秋。老帝力兮茫茫,射神鱼兮飞舟。朝帝君兮不下,莽故疆兮生埃。踏苍龙兮倏东,栖灵游兮故宫。擢桂栋兮兰房,蕙帱兮荃床。翳残书兮罅?,杳空山兮神扬。神扬兮何极,有人来兮为之太息。湿刓石兮酒寒,隐怀君兮伤恻。荪桡兮桂楫,海若兮献月。采水碧兮紫渊,弄蠙珠兮冰穴。无一芳兮可酬,心难吐兮犹咽。砥柱兮汤汤,龙门兮阻长。事难古兮悲伤,迹苍奔兮蹇余以何往。朝欲逝兮河津,夕濯衣兮西溆。花涨兮波恶,鱼斗兮云舞。沐余冠兮嵯嵯,濯予珰兮楚楚。灵心怿兮来下,乃遗余兮芳杜。玩芳杜兮三嗅,时不来兮孰与。
入余杭县
明发遵西陆,驱车月流光。佳山迎车来,知是古余杭。危树露如雨,平野日未阳。支流滀清源,弱羽无高翔。人家丛灌下,世载山水乡。扣门作午憩,白饭羞文鲂。邂逅有足欢,离合非其常。主人不予鄙,予留亦徜徉。
赵嘉甫致松江蟹
雁知枫已落松江,催得书来急蟹纲。消一两螯如斲雪,强三百橘未经霜。无诗莫学天随子,有酒当呼吏部郎。不解持经聊戒杀,省嫌无板去烧汤。
浏览全部 188 首