评析
衡门独立
春归堪笑又匆匆,水白秧青细雨濛。溪鸟低飞画桥外,路人相值绿阴中。宋清药券贫来积,李贺诗囊病后空。惟有剧谈能一洗,芳尊那得故人同。
初夏北窗二首 其二
水际柴荆昼不开,卧听微雨杂轻雷。春蚕满箔眠初起,社燕争巢去复来。海桧屈蟠依怪石,山榴零落点苍苔。一樽及此风光美,车下长坡底用推。
烟波即事十首 其三
家浮野艇无常处,身是闲人不属官。但有浊醪吾事足,浮名不作一钱看。
雪后寻梅偶得绝句十首 其五
双鹊飞来噪午晴,一枝梅影向窗横。幽人宿醉闲攲枕,不待闻香已解酲。
五月十一日睡起
病眼慵于世事开,虚堂高卧谢氛埃。帘栊无影觉云起,草树有声知雨来。茶碗嫩汤初得乳,香篝微火未成灰。翛然自适君知否,一枕清风又过梅。
野兴
蓍草晨占大易爻,松肪夜借隐书抄。饥时每就猿分果,宿处时从鹤寄巢。旋卖荆薪持取醉,偶逢野叟即论交。颓然坐阅人间事,耐辱禁愁却自嘲。
浏览全部 9418 首
夏雨
忽闻疏雨滴林梢,起看油云满四郊。行蚁君臣初徙穴,鸣鸠夫妇正争巢。筑陂处处移新稻,乘屋家家补破茆。堪笑此翁惟美睡,孝先便腹任讥嘲。
雨中徙居承子与诗问即答 其一
蛟龙不自制,驱雨遍神州。岂辨两仪色,争奔千穴流。吾谋惭垤蚁,世路薄巢鸠。赖有黄门咏,能消独客愁。
余秋责余不归责之诚是也余非敢忘乡井而答以诗
兔狡应多穴,孤妖争首丘。一巢鸠样拙,何计老菟裘。
次韵朱通判严上舍 其一
蜀庄漂泊阖闾城,独向陶朱意气倾。诗写闲情易为好,雨鏖炎暑欲争清。居同蚁穴晴犹闭,归笑鸠巢老未营。久拟投君渠保社,援毫空复可怜生。
欲雨
正苦中天赫日流,房栊忽复变飕飗。云生江浦初成暝,叶下亭皋剩作秋。移穴族行怜垤蚁,争巢妇去叹林鸠。人间寒暑何穷已,砧杵行闻治褐裘。
苦雨吟十首呈同官诸丈 其九
五鼓立中庭,疏星一二明。转头云复合,移步雨还倾。感召虽人事,怨咨柰物情。号空犹未应,隐痛痛无声。