评析
重向火
火销灰复死,疏弃已经旬。岂是人情薄,其如天气春。风寒忽再起,手冷重相亲。却就红炉坐,心如逢故人。
重向火
火销灰复死,疏叶已经旬。 岂是人情薄,其如天气春。 风寒忽再起,手冷重相亲。 却就红炉坐,心如逢故人。
句 其一
人事少陵诗外见,人烟子厚记中行(柳州)。
恋绣衾
频摩书眼怯细文。小窗阴、天气似昏。兽炉暖、慵添困,带茶烟、微润宝薰。少年娇马西风冷,旧春衫、犹涴酒痕。梦不到、梨花路,断长桥、无限暮云。
零卉集百首 其五十
江城几过好花春,眼冷何曾见一人。似此初心如可负,也甘流落百年身。
次韵李圣和寒食郊居二首 其二
林梢黄绿野禽鸣,泱漭春阳泛地平。禁火人家甘冷淡,浴蚕天气趁清明。谁将马络寻春去,独佩诗囊傍水行。稚女弄花田叟醉,笑歌真是太平声。