评析
句 其三十七
玉尺锋棱耸,银槽样度窊。月中亡桂实,雨里得天葩(又)。
哀虢县令犹子箅起二 其二
送别言犹在,来书墨尚温。安知咫尺地,便有死生分。已负秋山约,犹传鲁史文。魂兮今有托,将袝伯兄坟。
桃李花
红白桃李花,馨香满芳草。开时人少年,落处人已老。风雨半夜来,飘扬满官道。行客为叹息,不忍便除扫。犹有两三枝,香色晚更好。把酒将奈何,攀折恨不早。
还卷答徐长官
才士生平多薄命,文章自昔少知音。增添行李妨为客,搜搅肝肠枉用心。高阁书存终覆瓿,长门赋丽偶遗金。云台幸有功名望,何必孜孜泥古今。
焦君以锦鸡为赠文彩可爱性复驯狎终日为家猫所困因遂挈还仍嗣短句
鲁恭感物性能驯,因把华虫赠里仁。虽有文章堪悦目,却无言语解谋身。只愁猫犬常窥汝,胡不山林远避人。好在旧笼还旧主,便当归放涧之滨。
碇斋独坐怀兄弟
并桥冰乍泮,隔岸柳初黄。河上春犹浅,天涯日渐长。平时好行乐,往事入思量。最恨三年别,应添两鬓霜。
浏览全部 310 首