评析
赠邻居陈焕处士
福唐陈处士,与我对门居。生死一炉药,尘埃数箧书。但知尊有酒,莫叹食无鱼。若论浮生事,浮生事总虚。
山药
人无本则忧,物以地为贵。如何山芋辈,天下称宋卫(同上书卷二五)。
紫骝马
紫骝马,白面郎。红银鞍勒青油缰,左牵黄犬右擎苍。朝从灞陵猎,暮宿投平康。使酒不满意,按剑叱天狼。今年明年一如此,后年不觉发成霜。扶肩策杖出门行,抱子弄孙楼上坐。忽然涕泪满衣襟,为见骅骝面前过。
句 其二十四
四时花不绝(月季花)。
至瀛州小雪贻蒋颍叔
梁苑瑶池醉梦阑,忽随北客度燕山。马头点缀飞才密,日脚微明意尚悭。疏布久抛南海上,貂裘初袭两河间。好留幕府陪樽俎,刚被行人不放闲。
西宫致斋贻裴著作
西出都门外,尘埃扑马鞍。人家事寒食,星雨仰祠官。日永莺千啭,庭闲竹数竿。唯怜隔斋禁,不得共清欢。
浏览全部 310 首
别荆州吏民诗二首 其一
寄言谢桀黠,无乃气干云。安知霸陵下,复有李将军。
寿乔白岩冢宰
天官堂中开寿筵,长庚正照垣西偏。上当此斗调元气,兼与皇图祝大年。再造乾坤机务重,上元甲子宰衡贤。门前桃李应无数,好近先生寿酒边。
三和 其一
断无小妾坐金鞯(自注:太白诗),且伴诸孙垦纸田。天子尤尊方外者,少陵盛说饮中仙。宫花毕竟非真色,朝菌安知有大年。牧竖和声侬倡首,管他王后与卢前。
鹊桥仙 挽吴湖帆夫人
吴兴书翰,济南图史,不数当年管李。前身双隐住钟陵,又何曾、形单影只。高楼披古,高斋滂喜,回首兵尘乡里。方回未老莫思归,忍重和、枯桐半死。
寄金陵传神者李士云
衰容一见便疑真,李子挥毫故有神。欲去钟山终不忍,谢渠分我死前身。
冻凫
江天岁晚景凄凄,云脚低垂望欲迷。水鸟畏寒飞不起,黄芦枝上并头栖。