评析
发金陵折柳亭二首 其二
瞿昙昔教我,林下一宵行。何事春江上,依依作俗情。
梅花 其一
月落严霜自理妆,北风工为发清香。晓英数点辞人去,幽独无人为断肠。
同无咎遐叔文叔同游凝 祥得游字
客子长安尘满裘,道人门馆自深幽。东风拂地千条柳,春水平池数点鸥。俯首一官真底事,倒囊三百更何求。读书挟策君知否,失性还同博塞游。
福昌官舍后绝句十首 其五
卧听堂南布谷鸣,陇头细麦已青盈。殷勤谢汝催春种,我为无田岂懒耕。
十月七日晨起
山鸦鸣晓晴,寒日在蓬荜。老人欣然起,构火温小室。室中空无有,扫榻对像佛。还观旧文字,尘土暗编帙。一杯径就醉,四体寒若失。隔窗即山麓,寒木鸣瑟瑟。江民旱累岁,流冗东就食。蛈蝗食陈蔡,千里无草色。客来谈世事,亹亹语千百。客去深闭门,颓然无我责。
夏日十二首 其十
陶令抛官易,庞公去隐深。由来浮世事,可见昔人心。卜筑閒多思,奔驰病不禁。檐楹来燕雀,鸾鹤自山林。
浏览全部 2266 首
七月二十四日,以久不雨,出祷磻溪。是日宿虢县。二十五日晚,自虢县渡渭,宿于僧舍曾阁。阁故曾氏所建也。夜久不寐,见壁间有前县令赵荐留名,
龛灯明灭欲三更,攲枕无人梦自惊。深谷留风终夜响,乱山衔月半床明。故人渐远无消息,古寺空来看姓名。欲向磻溪问姜叟,仆夫屡报斗杓倾。
浪淘沙令 夜泊庐山
风紧浪淘生。蛟吼鼍鸣。家人睡著怕人惊。只有一翁扪虱坐,依约三更。雪又打残灯。欲暗还明。有谁知我此时情。独对梅花倾一盏,还又诗成。
无题
水蛾扑扑飞烟暝,田狗荒荒吠月明。绛帐十围人半醉,青灯一点夜三更。
闭户
闭户瓶梅满屋香,小楼微醉月昏黄。三更独坐犹无寐,更欲移花近枕傍。
夜坐
霜蟾照户鼓三更,独坐蒲团一盏灯。名利此时都踏破,分明一个在家僧。
次韵史景望雪夜
雪中寒力壮,病骨瘦难胜。温酒拨炉火,题诗敲砚冰。惊心双白鬓,知我一青灯。欲误浮生事,思参小大乘。