评析
冬怀三首 其三
年来百事懒,惟乐静中趣。天寒无来客,终日常闭户。进取乏时才,穷通有天数。委身付造物,已矣随所遇。
夏日三首 其二
黄帘翠幕断飞蝇,午影当轩睡未兴。枕稳海鱼镌紫石,扇凉山雪画青缯。廊阴日转雕栏树,坐冷风生玉碗冰。满案诗书尘蠹甚,故应疏懒过炎蒸。
将别普济二首 其一
老槐疏竹寺门幽,九月轻寒袭客裘。漠漠淮烟天际晚,萧萧山雨坐中秋。风前红叶知时落,篱下黄花对客愁。为语老僧无我笑,此生终待老林丘。
句 其五
灵橘无根井有泉(苏仙宅)。
句 其十
鹄壳攒修干,金华耀暖曦(又)。
赠庞安常先生
德公本自隐襄阳,治病翻成客满堂。懒把穷通求日者,试将多病问医王。一丸五色宁无药,两部千金合有方。他日倾河如石鼓,著书犹愿记柴桑。
浏览全部 2266 首
立秋夜呈吴子从
大火西流夕,庭柯一叶飞。如何萍梗迹,犹与故山违。白露团芳草,流萤度翠微。凉风吹客梦,归思共依依。
长相思
恣遨游。玩清秋。掩映曹溪细水流。琼花两岸秋。满浮沤。饮忘愁。日落星稀月上楼。沉沉醉玉洲。
汉口
汉口清秋夜,云霞寒亦稀。新潮随月满,落叶带萤飞。白首难孤往,青山欲早归。凭谁报慈母,游子有寒衣。
古寺清秋日 其三
古寺清秋日,登楼拥鼻吟。微凉生柰苑,轻吹动香林。窗外萤飞火,篱边菊散金。静弹流水曲,何处有知音。
寺居秋日对雨有怀
修修(一作翛翛)复雭雭,黄叶此时飞。隐几客吟断,邻房僧话稀。鸽寒栖树定,萤湿在窗微。即事潇湘渚,渔翁披草衣。
代秋情
几日相别离,门前生稆葵。寒蝉聒梧桐,日夕长鸣悲。白露湿萤火,清霜凌兔丝。空掩紫罗袂(一作空闺掩罗袂),长啼无尽时。