评析
出伏后风雨顿凉有感三首 其三
残暑扇中尽,新凉枕上归。微云起平远,空碧上朝曦。稍感夏衣薄,渐伤高叶稀。来鸿飞集喜,卒岁稻粱肥。
题南禅院壁二首 其二
秋林落叶已斑斑,秋日当庭尚掩关。扫榻昼眠听鸟语,可怜身世此时閒。
夏日杂兴四首 其一
隔墙泉下是东溪,细溜涓涓入我池。一部笙箫寒竹响,百年风雨古槐姿。果悬幽槛朱初熟,蔓度空墙翠欲垂。野趣转深身愈老,故应寂寞畏人知。
邓学士慎思挽词
清苦吟诗客,癯羸嗜学身。诗书不得力,鬼物定欺人。类物传遗学,经书植妙因。九原谁与友,千载葬鱼臣。
建平途次
野桥田径滑,官路柳条新。流水伴丽日,野花留晚春。点空知去翼,冲绿有归人。自笑谙岐路,无劳更问津。
晚同永源小酌漫成
庭竹晚风细,阶莎络纬鸣。连山沉落日,万窍起秋声。客思方凄切,流年可叹惊。平生一樽酒,正为此时倾。
浏览全部 2266 首
杨柳枝 其一
旧梦吹花著渭桥。新愁封泪问湘皋。永丰坊畔风流极,晚向人前斗舞腰。
洞仙歌
江南腊尽,早梅花开后。分付新春与垂柳。细腰肢、自有人格风流,仍更是、骨体清英雅秀。永丰坊那畔,尽日无人,谁见金丝弄晴昼。断肠是,飞絮时,绿叶成阴,无个事、一成消瘦。又莫是、东风逐君来,便吹散眉间,一点春皱。
蝶恋花 柳絮
芳树年年春色熳。飞絮粘空,总被东风唤。金茧玉蛾寒食半。永丰坊里天涯畔。香灺银篝兰烬散。雁柱生尘,侧力鹍弦断。一缕情丝千种乱。并州快剪裁难判。
赠许牍山人
才子醉更逸,一吟倾一觞。支颐忍有得,摇笔便成章。王粲实可重,祢衡争不狂。何时应会面,梦里是潇湘。
华州齐云楼
齐云楼上望京师,渭水东流无尽时。父老尚传行幸日,教坊曾谱断肠词。城空只见双飞燕,劫败犹争一局棋。莫问寒烟十六宅,土花凝碧至今悲。
重经孟河
旧游会见筑城时,城下家家种柳枝。试看柳枯心半蠹,争教人老鬓无丝。