评析
冬日作二首 其一
南雨不成雪,北风楼观寒。眉颦鲁酒薄,肠断楚梅酸。云梦寒全薄,湖湘春欲还。举头瞻去雁,羡尔有轻翰。
寿阳楼下泊舟有感
寿阳楼下清淮水,帆去帆来何日休。浮世十年多少事,风烟依旧别离愁。楼头夜静行人绝,楼下影斜淮月秋。不道孤吟不能寐,一声羌笛怨谁舟。
次韵李晋裕教授九日见赠
满酌聊酬菊蕊黄,登高仍在太山阳。笑谈佳节宾朋集,诗酒清欢兴味长。倦客得閒聊欲饮,老人虽醉不成狂。先生莫叹齑盐久,行见高才颖出囊。
内生日
从我奔驰走四方,清贫殊不厌糟糠。黔娄环堵贫常醉,寿母高堂老亦康。夷险百为吾有命,穷通一意子真刚。今年生日心无事,好为儿孙举寿觞。
晚春独酌有感 其一
春晏岩谷秀,乔木环我居。引此西涧泉,漍漍漱我除。危桥跨方池,修竹万有余。人閒午阴静,鸟下惊游鱼。清风扫我堂,吏案无文书。手携金仙经,讽诵自卷舒。身闲去道近,地僻与世疏。何须缓巧颊,摇曳王门裾。
冬日放言二十一首 其一十三
吾腹如鸱夷,但满贮醇酒。外圆故不滞,中静一无有。纷纷千百辈,纳若一尘垢。下而至真源,保之故难朽。
浏览全部 2266 首
襄阳咏史 古堤 其二十 凤林
天宝诗人去却回,果曾北阙上书来。若为耆旧无新语,明主何尝弃不才。
句 其二
恭公遗治传耆旧,元结雄文载简编。
席上赠张稚昭 其一
相府莲歌乐府春,清尊檀板话穷尘。谁传天宝凄凉曲,柳市当年旧玉人。
咏逸民九首 其七
鹿门何亭亭,下有辟世贤。凤雏隐中林,卧龙蟠其渊。一朝起高翔,斯人独深潜。功名不可为,我志久已安。一闻耆旧传,使我心悠然。
发岳市三首 其一
岳下无耆老,何从访旧闻。不知紫岩墓,更隔几重云。
毗陵三题 其三
故国有乔木,独孤去思处。陈祠后庭旷,落落肆蟠踞。轮囷平地起,婆娑半天去。亭亭若为高,滴翠重于雾。冰雪不知凛,春秋不知数。云仍今几何,梁栋亦云娄。攀可梯天云,涉可航海具。玄鹤问耆寿,老凤停孤翥。前年雷破山,裂木如折箸。俯观数州地,屹立障澜柱。虽云不附丽,亦岂无佽助。百围振虚籁,言嗟漆园误。溜雨四十围,诗史诞弥著。锵然古柏行,谁领末后句。一亩蔽苍苔,回顾空蕃庶。