评析
浣溪沙 其一十一 去荆州
方船载酒下江东。箫鼓喧天浪拍空。万山紫翠映云重。拟看岳阳楼上月,不禁石首岸头风。作笺我欲问龙公。
瑞鹧鸪
香佩潜分紫绣囊。野塘波急折鸳鸯。春风灞岸空回首,落日西陵更断肠。雪下哦诗怜谢女,花间为令胜潘郎。从今千里同明月,再约圜时拜夜香。
洗尘赠张立之判官
立之居糟丘,胸有万斛尘。归来卧西窗,泾渭自此分。污泥生芙蕖,榛墟有白云。莫厌吏事烦,愿子清天君。
菩萨蛮 其三 其四
东风约略吹罗幕。一檐细雨春阴薄。试把杏花看。湿红娇暮寒。佳人双玉枕。烘醉鸳鸯锦。折得最繁枝。暖香生翠帏。
和韩中父 其一
天入南郊白,云连朔野昏。弼臣开盛府,殇虏哭新魂。闻道通轺传,何当拜寝园。荒寒岁将晚,愁绝更堪言。
念奴娇 其四 再和
绣衣使者,度郢中绝唱,阳春白雪。人物应须天上去,一日君恩三接。粉省香浓,宫床锦重,更把丝絇结。臣心如水,不教炙手成热。还记岭海相从,长松千丈,映我秋竿节。忍冻推敲清兴满,风里乌巾猎猎。只要东归,归心入梦,梦泛寒江月。不因莼鲙。白头亲望真切。
浏览全部 668 首
五歌 放牛 其一
江草秋穷似秋半,十角吴牛放江岸。邻肩抵尾乍依隈,横去斜奔忽分散。荒陂断堑无端入,背上时时孤鸟立。日暮相将带雨归,田家烟火微茫湿。
春晴野步
春风摇天宇,散策喜徐步。乐与二三子,绿草池塘路。鸠鸣桑柘春,川阔牛羊暮。眷言益妍煖,更约穷逸趣。
书堂
乌石冈头上冢归,柘冈西畔下书帷。辛夷花发白如雪,万国春风庆历时。
蝶恋花 白鹿原新斋作
负郭桑麻秋课重。十角黄牛,分去声得山田种。乡社鸡豚人与共。春风渐入浮蛆瓮。绕屋清溪醒午梦。一榻翛然,坐受云山供。四海虚名将底用。一声啼鸟岩花动。
留别荣茂实侍郎
老为吴会客,耆旧不相忘。政以牛马走,曾陪鹓鹭行。千年书穴在,六月镜湖凉。从此登临地,回头忆侍郎。
出颍口初见淮山,是日至寿州
我行日夜向江海,枫叶芦花秋兴长。长淮忽迷天远近,青山久与船低昂。寿州已见白石塔,短棹未转黄茅冈。波平风软望不到,故人久立烟苍茫。