评析
漳河
出郭安阳漾碧波,黄流汩汩泛漳河。河滨饮水令人瘿,岸石其如腹疾何。
上运使苏大卿十六韵
当代推先正,斯文倚废兴。表章逢圣主,衣钵见孙曾。操履浑圭璧,行藏动准绳。太羹元薄味,积水自增冰。洛诵传瑰墨,鸡林织宝缯。六卿聊率属,三事即延登。一自双星出,重烦四牡乘。周知民疾苦,密访吏贤能。已见江西化,都为道院称。夷涂终妥帖,揆路始飞腾。后进思亲炙,今吾有服膺。百年能几见,一语愿师承。令弩方危脱,公堂许骤升。暗中惭摸索,胸次漫崚嶒。末俗惟同调,初心只自憎。可能怜鸴鴳,随意亦鲲鹏。
皇帝致斋 其二
一夜飞花满帝城,晓看玉殿月笼明。紫宸拜舞山呼了,都道郊天管定晴。
次韵王宣甫秋夜书怀
静听高梧落甃声,遥闻丛雀转秋更。星随斗极看时改,露湿天河彻底清。老去心情惟药裹,病苏灯火惬书檠。故人忽起关河思,触拨深愁怒瘿生。
欣对亭
万象尽森著,所观皆所欣。谁能忘爱恶,达观足超群。
次韵诚斋寒食日雨中游上天竺 其一十六
玉勒金鞍问宝装,少年有意竞春忙。不妨系日宽门禁,安得长绳尔许长。
浏览全部 1091 首