评析
别王叔俨
会得个中无两重,笑棚傀儡虚拈弄。水云佳处看回来,少听痴人多说梦。
和陈希舜浊醪二首又次为谋深远之作一首 其二
几年龙技学勤劳,准拟丰餐嗜炙肴。庖刃如新惊岁晚,亦无蛙鳝荐松醪。
谒同年许使君德开 其一
人人属目快星凰,倚棹溪头起漫郎。强仕惯闻纡郡绂,缀班希有擅文场。剩栽棠荫两江绿,重著蓝袍再世光。人物西清自华选,未应琴鹤久松岗。
送谢方伯赴试
春桑催蚕日迟迟,春蚕食叶开文闱。桃源虽好不可住,高人梦绕故山薇。金鸡啁哳唤出日,轻舟短棹风吹衣。莫问虹梁春燕入,莫吟西堂春草萋。水光山色二千里,助君笔底龙蛇飞。丹成九转天上去,五云胶轕黄金扉。回首故乡烟霭暮,城郭如故人民非。年来世事转头改,不见华表丁令威。送君南浦祝此语,伫立江干背夕晖。
和郑季南喜雪 其六
木火盈炉破夜阑,茅庵烘暖觉身安。骄儿鼾寝僮眠却,些子天真不奈欢。
挽乐应乃堂
高堂忆昨燕春风,双老怡愉桂棹东。蓝袖归时饶榜绿,橘香怀处少萱红。悲缠忍见舟藏壑,德感还知月在空。有子天教优好善,五花不日贲泉宫。
浏览全部 240 首
丁家洲
水云留住觉无计,杞菊催归知有涯。百丈黄昏牵月色,长洲湾处宿丁家。
和李泰叔见菊有感
雨露萧条岁景催,庭前黄菊未全开。扬雄嗜酒宁为乐,杜甫愁吟亦薄材。故国欲归行解绶,沧洲无路可浮杯。新亭秋兴君知否,潮信方随月色回。
寄友人
金陵自古帝王州,水碧山青节气柔。夜雨催残黄菊晚,西风吹老白蘋秋。千家月色连天白,万户砧声接地稠。两载乡音无使到,岂无鸿雁在汀洲。
监洞霄宫俞康直郎中所居四咏 退圃 其一
百丈休牵上濑船,一钩归钓缩头鳊。园中草木春无数,只有黄杨厄闰年。
昔游 诗 其一
洞庭八百里,玉盘盛水银。长虹忽照影,大哉五色轮。我舟渡其中,晃晃惊我神。朝发黄陵祠,暮至赤沙曲。借问此何处,沧湾三十六。青芦望不尽,明月耿如烛。湾湾无人家,只就芦边宿。
洞仙歌
一团娇软,是将春揉做,撩乱随风到何处。自长亭、人去后,烟草萋迷,归来了、装点离愁无数。飘扬无个事,刚被萦牵,长是黄昏怕微雨。记那回,深院静,帘幕低垂,花阴下、霎时留住。又只恐、伊家太轻狂,蓦地和春,带将归去。