评析
谒李白墓
世间遗草三千首,林下荒坟二百年。信矣辉光争日月,依然精爽动山川。曾无近属持门户,空有乡人拂几筵。顾我自惭才力薄,欲将何物吊前贤?
余杭久旱赵悦道入境之夕四郊雨足二首 其一
连章天上乞身闲,笑入吴船拥节还。一夜风雷驱旱魃,始知霖雨出人间。
李氏素风堂
丞相事唐室,独驰三绝名。家世在图史,诗书传后生。即位逮流泽,出令箴辈惊。岁暮营燕坐,高居遗世情。翠竹带书幌,青山临酒觥。已使襟韵适,况闻吟诵声。自可化乡里,岂唯门户荣。果有过庭子,颖然材思精。抱璞已三献,惊人当一鸣。风义故常在,兹堂非偶成。
慈圣光献皇太后挽词二首并进状 其一
祖烈鹰扬终食冀,家声泉涌旧兴谯。人伦风化归三世,王室功劳属两朝。长信深严余羽卫,閟宫崇大列宗祧。衣冠藉藉谈遗事,不尽鸿名对永昭。
豪杰
老哺薇蕨西山翁,乐倾瓢水陋巷士。不顾无复问周公,可归乃独知孔子。自期动即重丘山,所去何啻轻糠秕?取合悠悠富贵儿,岂知豪杰心之耻?
简翁都官
倦游公府曳长裾,笑上扁舟指旧庐。自有文章真杞梓,不须雕琢是璠玙。浮蛆满瓮尝春酒,垂露临窗理素书。况得君宾同壮节,一乡清问更谁如?
浏览全部 459 首
清富庵
一衲缠身便有余,乱山深处卜幽居。举头物物皆呈露,试问金多得似无。
题墨鹞
风翮霜毛劲气多,清秋一点过新罗。飞栖不定还惊顾,奈尔山田野雀何。
赓周纯甫求归三首 其一
秋风一夜簸清波,我自思亲奈客何。远地少书消息好,书多愁闷转添多。
余为建阳令遣小吏王堪为西山翁之役翁留之仙游山房招鹤亭之上令抄道书久之若有所悟弃家不归后六七年访余田间敝裘跣足真为道人矣自言欲谒翁于桐城作五诗送之 其三
去去寻师莫远寻,蓬莱何处海深深。山房幸有栖身地,且读西山夜气箴。
送吉上人
新鸿并落叶,正逐朔风飞。此地仍分首,何山是所归。问程云栈远,宿馆雨灯微。莫恨天涯别,重寻志未违。
浪淘沙三首 其一
淮河一道达清河,如此风波可奈何。东岸沙崩西岸长,南船来较北船多。