评析
官舟上富池二首 其二
荒舟可隘守,难供渺茫泛。忽罹风水高,愁睹帆脚蘸。凉薄有身纪,平白虑此陷。闻说所侨地,昼夜演空梵。
怀潘宰留方家峪别业
想恋西湖赏物华,清依水石结生涯。凤凰山下泉萦草,燕子楼前雨压花。翠枕谩攲听夜雨,朱帘閒捲望朝霞。柳塘不遏东流住,肠断江城尚寄家。
九江易帅遂得尽游郡斋
郡吏东征迓衮衣,不知郡圃掩芳扉。樱桃熟处香山识,杨柳栽时靖节归。壁帖嵌尘钟鼎碎,楼歌压市管弦飞。庐山面目清如此,几客登临几夕晖。
还彭泽山中早发
摇落山中曙,秋气满林隈。萤光映草头,鸟影出枝来。残星避日尽,断霞逐风开。空返陶潜县,终无宋玉才。
鸟窠
松顶巢成亦甚危,元和禅此太和归。比丘随处心传异,刺史游山礼谒稀。铭志土侵无几字,塔亭雨坏有孤扉。一空四十年间梦,定业门前鹊自飞。
入庐山
断陇横溪出酒旗,乘疲小憩晚阴时。幽林合翠痕痕净,远瀑飞琼派派奇。水迥起风传鹳垤,村荒入夕见鸡埘。竹间谁拂农家壁,觅写如今夜醉诗。
浏览全部 684 首
城南夜游
与子爱秋夜,驱车问远山。疏星点河汉,平野淡风烟。无月无人径,何村何处湾。停车受清爽,不必是桃源。
松阴鸣鹤图
引颈划然鸣,松阴转二更。海天风露冷,秋气一般清。
与马子师山夜酌月岩楼联句奉相教和亦见野人近况也 其一
斜月高楼话二更(损岩),迟回往事寸心惊。明河半落星辰迥(师山),远吹微闻蟀蟋鸣。万事只赢丝两鬓(损岩),百年已许醉深觥。青山草屋谁频访(师山),共是逃虚不受名(损岩)。
入竹西道院
双桧老虬干,万竹苍龙枝。道院傍西筑,书窗下南帷。笑谈清灯晕,坐起白麈挥。天低月初挂,河澹星欲垂。醉生笔砚妍,卧筹民物规。蟋蟀唤乡梦,莎鸡引秋思。客身休自疑,古人以为期。
秋夜四首 其四
策策西风万木秋,玉箫哀怨未能收。繁星点点人间泪,聚作银河万古流。
除夜
铜龙看却送春来,莫惜颠狂酒百杯。吟鬓就中专拟白,那堪更被二更催。