评析
金线草
金线比方浑未尽,玉函收录尚多遗。盈盈蜂蝶菩提叶,袅袅蜻蜓菡萏枝。寒女有针缝不得,山人无衮补何为。芝茎底事生庭砌,莼叶胡为上井湄。剪彩不香难作实,垂丝著石便生儿。莫轻小草沿幽僻,也有凌霜傲雪姿。
续十虫吟 其一
虫有搏蝇虎,似蟢无网罟。群蝇争嘬时,潜身入其聚。蝇初玩其小,突然能攫取。生擒加面缚,不辨头翅股。蝇为人所憎,同欲畀兹虎。其奈彼实繁,日食能几许。
九日怀故人留燕京者
青山淡伫半帘雨,碧树婵娟一院阴。醉舞狂歌前日事,微吟浅酌此时心。菊花尽晚秋有味,枫叶尚彊霜著林。万里故人关塞隔,宾鸿应有寄来音。
再赠
不惜此时别,毋忘别后音。相随溪上影,共息树边阴。水落行田蟹,霜晴出谷禽。何须拘改岁,有兴即相寻。
怀旧
蔌蔌藤花满石床,道人端坐受生香。海棠枝上莺啼处,二十年前事未忘。
记梦 其一
春梦是耶非,终惭恋禄微。整冠骑马出,攲枕听鸡回。食檗风霜入,还丹志愿违。未能忘习气,安得寸心灰。
浏览全部 854 首
荆州道上
江柳仍新绿,荒城日又西。惊波翻夏口,微雨过新堤。乡梦愁春尽,鹃声入夜啼。彝陵明日到,更与问香溪。
新晴
凹沼几平岸,晴云故出溪。已添新绿润,尚有暗芳栖。风雨将春去,樽罍欠日携。归田吾未果,愧尔杜鹃啼。
游慈相寺
乾沙细雨不成泥,春水初生试小溪。得得山围松径合,离离人坐石桥低。阴碑出火牛磨角,壤壁生香麝脱脐。最是客游难久往,杜鹃花落杜鹃啼。
语儿溪
春风来过御儿溪,野雉低飞麦浪齐。一片桑麻天气绿,养蚕时节鹧鸪啼。
有怀正仲还雁峰诗
松声夜半如倾瀑,忆坐西斋共不眠。一鼓轻雷惊蛰后,细筛微雨落梅天。临流欲渡还休笑,送客归来始惘然。掩卷有谁知此意,一窗新绿待啼鹃。
浣溪沙 其一
洞口春深长薜萝。幽栖地僻少经过。一溪新绿涨晴波。惊梦觉来啼鸟近,惜春归去落花多。东风独倚奈愁何。