评析
寺前书院中寄季平
已投幽僻避尘坌(四库本作喧),更向檐头著小门。满案韦编供白昼,一炉柏子对黄昏。后生秀爽惭无补,旧学荒凉喜再温。此外清愁是何许,杜诗韩笔少人伦。
避方寇五绝 其四
猎猎霜风捲地寒,狼星奋角夜漫漫。书生无路堪驰骋,被酒灯前把剑看。
即事二首 其二
雨和山色得能好,风揽梅花个样香。本是吴侬归不早,青鞋天遣踏诸方。
竹间孤坐
远竹竹自如,亲竹竹不可。移床向前轩,与之相并坐。受日一心虚,摇风万尘破。忽作雪窗声,断云疏雨过。
和赵晦之司户三首 其二
吾子泽天潢,努力能自效。诗句如春风,容易亦新巧。简编多圣贤,要在谨相效。更愿观南山,其中藏雾豹。
浦江道中三绝 其一
瘦骨岩岩祸患余,追随人事愈驰驱。何时洒扫松楸畔,小盖茅庵只读书。
浏览全部 684 首
寄殿院谢艮斋 其三
汩汩孤蓬转,迢迢五岭来。故人饶鹤发,新论凛乌台。千里夜间月,一枝春首梅。使行无好寄,书到莫慵回。
赠别二首 其一
千里论交情累累,尊酒话别临溪水。江南为有一枝春,愿寄故人好相慰。
雪后过溪南二首 其一
东风吹我过溪行,沙路迢迢傍野平。通堰水声冰下响,背城山色雪边明。大田春早农归业,故垒云空戍解兵。幽鸟亦知人意乐,飞来枝上语新晴。
用韵题松云八景图 其二 淮桥上归别许生 其一
高树新凉雨意,断桥落日水声。中有幽人独立,白云一片犹横。
萧斋
僦屋名斋寄此身,一年风物易新陈。花时烧烛余今我,雪夜摊书对古人。欹枕难成千里梦,巡檐独折一枝春。乱离衰朽朋交尽,剩与乾坤作主宾。
念奴娇 其三 丙申十二月六日赏梅,闻岑守得祠、下政将赴,代归有日,喜见于辞
寒梢冰破,问何人远寄、江南春色。似是天怜为客久,报我春归消息。茅舍疏篱,故园开处,两岁关山隔。天涯重见,向人风味如昔。谁念月底风前,当时青鬓、渐与花颜白。不恨一番花阴早,恨把年华虚掷。嚼蕊含香,攀条觅句,拼醉禁愁得。酒醒还是,梦魂数遍归驿。