评析
夜坐寄正夫
月落如玉虹,飞过梧桐枝。开怀待归风,如与佳人期。白云娇娞媠,绿树凉参差。安得饵琼华,慰此终夕饥。
乌龙老栽松既以诗三首 其三
栽松初不为茯苓,自要禅关门径深。禅老一朝飞锡去,不妨留下海潮音。
不出
高卧即经旬,林间挂葛巾。野云閒照水,山鸟自啼春。酿酒期佳客,开书见古人。莓苔渍双履,不识洛阳尘。
祈雨
平地三尺雨,农家三尺金。我愿此雨力,生穗长如林。
槜李亭
閒抱琴书槜李游,仙坛古屋一筇留。驿桥通市人沽酒,湖水依城客放舟。葵扇桃笙聊却暑,蘋花枫叶已知秋。坡翁仙去诗声在,寂寞林塘卧白鸥。
夷陵张仲孚(颙) 以荆州无山为戏辄书二绝 其一
使君终日倚朱栏,绿树高楼掩映间。自有碧江无限好,荆州佳境不须山。
浏览全部 434 首
句 其一十三
晓色静和迷远径,晴光轻重织平芜(烟)。
泛江送客
二月频送客,东津江欲平。烟花山际重,舟楫浪前轻。泪逐劝杯下,愁连吹笛生。离筵不隔日,那得易为情。
春日湘江偶泛 其二
下马江亭入画船,绿波芳草媚阳天。娟娟秀石垂萝上,泛泛轻鸥远照前。胜赏并催幽兴发,高辞空羡古人传。驱驰已负深春月,潦倒空悲谪宦年。
桂林八景 尧山冬雪 其四 东渡春澜
东门东渡柳青青,雨后晴澜春水生。月影流来波影碧,浪花飞起雪花轻。涟漪忽动鱼翻藻,浩荡初开凫啑萍。终日静观还有得,层层天色一舟横。
送韩起
门外雨初晴,春深送客行。离筵近流水,芳草向空城。远鸟啼仍乱,残花坠欲并。会须频饮酒,莫遣白髭生。
浣溪沙 春闺 其一
莺语听残春院晴。屏云倚其晚寒凝。黛痕愁入远峰青。庭满落花香寂寂,声和玉漏夜清清。轻红拂萝晓来醒。