评析
舅氏见索新诗
贱子本不学,大贤宜见疏。奈何手赐教,反谓诗起予。高义终炯然,内惭良阙如。得非鲁仲尼,不废狂接舆。羁旅习荆楚,荒唐存简书。敢惊和者稀,长恐岁已徂。云汉回天章,图书秘石渠。琼瑶落咳唾,寒暑随吹嘘。百年渭阳悲,万古秦风余。嗟我送舅氏,终焉非路车。
戏呈府公
残春亦无几,短夜不须眠。翠幕深灯烛,清风引管弦。诙谐玩兹世,醉倒忘吾年。不作方外趣,安知濠上贤。
蝉
微躯定谁恨,清啸不知劳。屈宋悲秋苦,夷齐卧隐高。风林含咽绝,露叶动萧骚。何必催摇落,人今已二毛。
城楼避暑
积水动微吹,高楼浮薄阴。登临倦非土,潇洒劝披襟。涤涤原野旷,熹熹城郭深。浮云空蔽日,无意欲为霖。
十二月十一日雷电有作
今兹方隆冬,阳春尚宜少。何忽雷早闻,因之电争曜。砰轰非常怒,䃸磹通夕照。号令无乃乖,灾祥谅谁召。吾闻玉女戏,独得天公笑。此理正应尔,君毋强讥诮。
寄东平侍读叔平侍郎
曲榭层台花木深,春风千骑盛登临。高山流水非无意,正得君来慰我心。
浏览全部 1709 首
和袁丞盖岭长松三首 其一
强名呼作大夫官,亘古摩空不免冠。但惜五封遭一点,宁如深岭撼风寒。
桃花岭遇雨 其一
缓缓香车渡岭行,四山红雨下无声。夕阳影上春衫薄,身在桃花岭上行。
采樵歌效竹枝体 其六
腰镰空出负薪还,上岭身轻下岭艰。东方黑云将雨至,培塿险过太行山。
过芙蓉岭对镜岭羊斗岭新岭塔岭赋短歌五首 其三
客谓老夫今老矣,胡为尚落空山里。千艰百难万不平,上岭下岭不肯已。此岭第三未为险,人面兽心险于此。乾坤一纪战旗红,偶脱乱离身不死。流可无行兮坎即止。君不见羊化为石斗即休,两角蜗争何所求。
过上湖岭望招贤江南北山四首 其二
岭下看山似伏涛,见人上岭旋争豪。一登一陟一回顾,我脚高时他更高。
句
上岭浑如鱼贯柳,下山恰似雁排空(咏青泥岭)。