评析
春日登楼 其二
野性耽章句,春容看旅愁。眼前都俗物,天外倚高楼。芳草茫茫绿,清淮??流。片云还欲雨,怅望恐花休。
送楚南
心寄江湖上,乐闻游子归。送君从此去,脱叶正秋飞。云水聊破浪,风尘今振衣。山僧不善饮,定负蟹螯肥。
寄熊伯通
窜逐衡湘一病翁,望乡愁对祝融峰。不同桂管为元帅,闻道苍髯益壮容。岭水分流清注北,雪花成片更宜冬。丈夫生死论交地,书札宁当向我慵。
伤逝二首 其二
我昔曾远游,岁晏不得返。又尝惧而梦,百怪纷乱眼。迨今疑若人,虚实未敢辨。促驾逝将归,惊呼寤何晚。百年非淹期,愚智俱不满。彭聃与颜殇,究竟同是短。愁忧浪无端,衷肠若汤涫。
金沙花
苒弱金沙树,花奇名字珍。移从今日晚,恨失去年春。嫩绿藤垂架,深红棘刺人。东风会入手,照眼万枝新。
还馆 其二
下马呼人问直庐,归墙因读旧时书。黄花绿叶庭槐影,噪雀鸣蝉宛自初。
浏览全部 1271 首