评析
季夏雨过小有秋气
雨过犹长夏,秋深从洞庭。江涵郭门白,山到戍楼青。天意怜卑湿,吾谋有醉醒。柴门夜不掩,高枕看流星。
送张器著作
长裾欲敝二毛侵,他日闻君东武吟。骐骥老成方得路,梧桐焦尾始知音。蓬莱著作芸香馥,楚泽弦歌笛竹深。七十封侯殊未晚,相看感激壮夫心。
送王仲素寺丞归灊山(名景纯)
灊山隐居七十四,绀瞳绿发初谢事。腹中灵液变丹砂,江山幽居连福地。彭城为我驻三日,明月满船同一醉。丹书细字口传诀,顾我沉迷真弃耳。来年四十发苍苍,始欲求方救憔悴。他年若访灊山居,慎勿逃人改名字。
过开元寺
晨霜耸乔木,初日明广庭。俯巢鸟鹊驯,步径莓苔青。即心百虑扰,造境众独醒。安禅到无闷,看画匝已经。梵音腾潮波,幡影垂流星。天花雨贝叶,帝乐飘鸣铃。胜缘此邂逅,法界俱清泠。世喧暂回首,但觉尘冥冥。
感事
误以雄名荐九重,天书待诏未央宫。白衣不召崔亭伯,赋笔犹残亡是公。魂惊晚出芙蓉辇,泪堕春生杨柳风。衰鬓迩来元自白,可堪回首望遗弓。
九日
九日秋萧瑟,登高亦少欢。黄花宜澹泊,碧树早凋残。醉舞乌纱落,弹歌短剑寒。可怜西北望,白日远长安。
浏览全部 1271 首