评析
和北山一首
幅巾高蹈挹洪崖,闲洒银钩著玉杯。文律不论先汉后,诗源远自国风来。却愁小子方攻冉,未必吾师肯铸回。极欲去修床下拜,扁舟归梦绕南台。
三月二日被命祈晴上天竺舟中得六绝句 其四
寥昔十年字,新今百八篇。男儿自传世,何必托彼传。
赵清献墓
南渡先贤迹已稀,萧然华表立山陂。可曾长吏修祠宇,便恐樵人落树枝。几度过坟偏下马,向来出蜀只携龟。自怜日暮天寒客,不到林间读隧碑。
再和十首 其三
千株绛雪照沧湾,应笑刘郎带老颜。尚有少年情味在,戏搜绮语续花间。
答仙游黄尉岩孙
乡近尤谙俗,山深莫掩名。士皆夸尉好,民亦诵官清。入幕交游少,依僧去住轻。它年汉廷上,定不愧黄生。
送颜□之 清漳六言三首 其一
与(原缺,据卢本补)人尤严师友,名世不在文章。既是来从颜巷,如何去傍刘墙。
浏览全部 4823 首
与乐道约会超化寺比至乐道以疾先归涂中有诗见寄
颠毛种种齿浮摇,屈指交游渐寂寥。时较半朝非是晚,路无数里不为遥。子猷垂到复归去,安道虽知未易邀。古寺徘徊久东望,青春云日冷萧萧。
冰壶
一泓虽浅清,长时自甘冷。可怜病渴人,临深垂短绠。
饮顾从化
已分时才晚,唯凭杯酒深。五经堪弃掷,一第尚浮沉。种种悲吾发,青青惜子衿。蛾眉羞再画,无奈入宫心。
菩萨蛮 春词 其二 送别
芙蓉半是离人泪。红痕染就秋江水。哀雁一声声。可怜长短亭。垂杨江上树。解系人愁住。残照挂西山。何时君复还。
览镜一首
契阔三年梦,飘零一寸心。青青今变雪,种种仅齐簪。览镜浑相似,弹冠各不任。论交如许酒,情寄一杯深。
惆怅六首 惆怅六首 其四
惆怅当年使酒来,娼楼红粉夜相催。可怜明月三分在,不见琼花半朵开。谁复醉翁堂下柳,更堪从事阁中梅。扬州一片青青草,谁信春来无雁回?