评析
江行赠雁
云间征雁水间栖,矰缴方多羽翼微。岁晚江湖同是客,莫辞伴我更南飞。
送任处士归太原
一虏动边陲,用兵三十万。天威岂不严,贼首犹未献。自古王者师,有征而不战。胜败系人谋,得失由庙算。是以天子明,咨询务周遍。直欲采奇谋,不为人品限。公车百千辈,下不遗仆贱。况于儒学者,延纳宜无间。如何任生来,三月不得见。方兹急士时,论择岂宜慢。任生居太原,白首勤著撰。闭户不求闻,忽来谁所荐。人贤固当用,举缪不加谴。赏罚两无文,是非奚以辨。遂令拂衣归,安使来者劝。嗟吾笔与舌,非职不敢谏。
送韩子华
嗟我久不见韩子,如读古书思古人。忽然相逢又数日,笑语反不共一樽。谏垣尸居职业废,朝事汲汲劳精神。子华笔力天马足,驽骀千百谁可群。嗟予老钝不自笑,尚欲疾走追其尘。子华有时高谈骇我听,荣枯万物移秋春。所以不见令我思,见之如饮玉醴醇。叩门下马忽来别,高帆得风披飞云。离怀有酒不及写,别后慰我寓于文。
渔家傲 其六
六月炎天时霎雨。行云涌出奇峰露。沼上嫩莲腰束素。风兼露。梁王宫阙无烦暑。畏日亭亭残蕙炷。傍帘乳燕双飞去。碧碗敲冰倾玉处。朝与暮。故人风快凉轻度。
生查子
去年元夜时,花市灯如昼。月到柳梢头,人约黄昏後。今年元夜时,月与灯依旧。不见去年人,泪满春衫袖。
寄韩子华
人事从来无处定,世涂多故践言难。谁如颍水闲居士,十顷西湖一钓竿。
浏览全部 1211 首
湖上夜归
我饮不尽器,半酣味尤长。篮舆湖上归,春风洒面凉。行到孤山西,夜色已苍苍。清吟杂梦寐,得句旋已忘。尚记梨花村,依依闻暗香。入城定何时,宾客半在亡。睡眼忽惊矍,繁灯闹河塘。市人拍手笑,状如失林獐。始悟山野姿,异趣难自强。人生安为乐,吾策殊未良。
题张景召簿尉梅墅并饯入南
唤醒三影燕支魂,一枝半树专黄昏。江南暗香郁不住,霜风吹入罗浮村。疏枝不入辋川画,暗香不到东山棋。云阶一枕梨花梦,参横月落无人知。
寓居灵州北村
野色荒烟暗,氛霾昼影昏。客情纷若絮,尘事乱如云。杨柳春风渡(先有黄河渡),梨花暮雨春(村落梨花特盛)。不如归去鸟,著意唤谁闻。
蝶恋花 丁卯小雪节,与先龙秉烛夜话,取红影二字分韵得影字
友谊自知终画饼,欲对花言,花也无言应。泪眼依依谁会领,三生不合同人境。若指梨花为约定,一半梨花,一半梨花影。别绪如麻休再整,回肠小篆销香鼎。
忆王孙•春闺
东风庭院暗香恬。半树梨花压画檐。眉黛无端簇一尖。晚愁添。细雨潇潇不捲帘。
减字木兰花
梨花清唱。娇喉响澈层云上。羞杀梨花。红晕香腮两点霞。佳人名将。出蓝身手看模样。绝代容华。野叟村童也解夸。