评析
辞贾徽州二首 其一
束书归去飨梅花,底事霏英故故斜。约住忙中千里鹤,羡渠如意两归鸦。家中见雪念为客,客里观梅不似家。园树暂时相斗白,明朝休向我侬夸。
入邑问炊中云招王希圣起龙三首 其三
箪瓢不改乃真豪,之子胸中志自高。本自无官彭泽柳,不知何世武陵桃。窗前草色勤钻仰,堂上萱丛敬抑搔。好向中庸看未发,养成和气盎春醪。
次韵春谷
谷如三月间,屋向万山安。春谷与山屋,别有天地宽。枯淡风月皎,富贵莺花绕。大山表牡丹,此意殊未晓。
梦中作
我来烟水远,渔艇夜鸣榔。万仞巫山耸,一宵秋梦长。金翘何婀娜,玉佩遽叮当。月冷天鸡晓,空余枕屏香。
有感
一饮地黄酒,冤哉入九泉。云孤无葬地,雪霁有苍天。今岁难张咏,他年高董宣。视吾匣中剑,光射斗牛边。
赠竹溪
子厚有溪浑未竹,徽之有竹不能溪。试问竹溪何所似,风流六逸共标题。
浏览全部 288 首
官舍双桂
翠玉黄金剪缀成,幽香不断袭人清。独披月色连宵看,更结秋风来岁盟。好梦偏为蛩叫破,吟身那似蝶飞轻。纷纷凡卉谁堪眼,说与寒梅蚤合并。
杨柳枝 蓟门春柳词三十首,借比竹余音韵 杨柳枝 其一十三
隋宫殿脚汉宫腰。舞送飞红过便桥。不管兴亡管离别,休将旧恨问新条。
滕王阁
高阁连城十二栏,西风领客共跻攀。半帘烟雨长江外,千里湖山咫尺间。雁带秋声归别浦,莺分春色过巴山。当年蛱蝶知谁画,一梦庄周去不还。
登应天寺塔
闲上应天寺里塔,九层突兀入幽云。下窥已觉红尘别,低语犹疑碧落闻。秦望山高如髻簇,照湖水阔若瓯分。野人不管兴亡事,空凭危栏到日曛。
范村午坐
好风入修篁,槁叶舞而堕。断续一蛩吟,高下双蝶过。冻樾午阴圆,静极成痴坐。老便几杖供,慵废诵弦课。蒲团软易煖,困来百骸惰。四傍无人声,谁惊短梦破。
再用前韵酬达夫 其六
岸柳禁持人学舞,墙花勾引客窥邻。速将事当悠悠梦,剩买欢归衮衮身。