评析
梨
紫花青蒂压枝繁,秋实离离出上兰。东海圆圭无柰碧,嵰州甜雪不胜寒。已忧仙佩悬珠重,更恐金刀切玉难。自与相如解痟渴,何须琼蕊作朝餐。
和司空相公假山
斸得古云根,苍苍藓痕布。丛倚状峰岚,霏微起烟素。参差衡霍列,巉崒虬龙聚。挥扇动林风,飞香暗岩户。谁言盈尺内,自有青霄路。相君机务閒,玩此怀真趣。兴似东山归,境对曹溪悟。美矣仁智心,良哉圣明辅。
无题三首 其三
香歇环沉无限猜,春阴浓淡画帘开。有时盘马看犹懒,尽日投壶笑未回。蝶怨岂能重傅粉,雉娇疑待更求媒。啼妆不治金翘闇,肠断温郎玉照台。
又赠一绝
唾露金销月似霜,云屏玉簟剩清光。不如谁有高唐梦,翠被华灯彻曙香。
怀天台进禅师
默坐理情条,虚斋息众嚣。寰区指稊米,身世谕芭蕉。雨任阶生藓,风嫌树有瓢。惟思白莲社,他日许相招。
登师欲东归因成五言
谁谓元戎幕,今同长者家。一音闻说法,五叶见开花。久住生车耳,因闲长道牙。方期注金策,休梦赤城霞。
浏览全部 107 首