评析
题吴熙仲云萍录
家在蓬莱海上居,出身履历一时无。姓名羞上云萍录,本是烟波一钓徒。
侄孙子渊新居落成二首 其一
结屋邻苍海,开门面翠屏。堂前萱草绿,寿母鬓丝青。礼乐陈樽俎,诗书立户庭。一时勤卜筑,百世享康宁。
感寓四首 其三
夜雨挟西风,摵摵撼庭树。浮生堪几秋,青鬓忽已素。铅刀刲九牛,策蹇望长路。所操莽无奇,自好徒自误。改弦调新声,履道易故步。收功在桑榆,其敢怨迟莫。
舟行往吊故人
乔木风声壮,大江天影圆。悲秋时把酒,爱月夜行船。未及到河上,先愁过竹边。倚篷思往事,闻笛为凄然。
所闻二首 其一
屡遣和戎使,三边未解兵。武夫权渐重,□□望何轻。天下思豪杰,君王用老成。时无渭滨叟,白首致功名。
客自邵武来言王野使君平寇 其二
太守自监军,片胆大如身。立马斩数贼,犒军捐万缗。威行千里外,手活一城民。孰谓书生怯,书生中有人。
浏览全部 996 首
黄葵
浅白深红映草堂,秋来一种似鹅黄。野人心迹从来素,最爱风流学道妆。
和周明瞻秋香五首 其二
月窟仙人冷淡妆,鹅黄衫子翠罗裳。虽无妖艳夸尘俗,别是人家一种香。
黄牡丹
姚家一种殿群芳,不学宫妆学道妆。秀毓中央颜色正,品题无忝作花王。
丙辰二月二日喜晴 其二
春来处处有花看,一种芳心欲吐难。陌上鹅黄初染柳,不禁烟雨袅轻寒。
踏莎行 其一 陈兴宗夜集,俾爱姬出幕
天质婵娟,妆光荡漾。御酥做出花模样。夭桃繁杏本妖妍,文鸳彩凤能偎傍。艾绿浓香,鹅黄新酿。缘云清切歌声上。夜寒不近绣芙蓉,醉中祗觉春相向。
卜算子 新柳
娇软不胜垂,瘦怯那禁舞。多事年年二月风,剪出鹅黄缕。一种可怜生,落日和烟雨。苏小门前长短条,即渐迷行处。