评析
题范道士来鹤亭
仙客已骑黄鹤去,道人自爱白鸥閒。白鸥万里犹可狎,黄鹤已去何由还。借君刚风七龙辔,返此灵物三神山。天空海阔望不极,回首正落樊笼间。
蒋尧仁监簿挽诗二首 其二
照席须眉古,倾筵咳唾清。绯鱼前进士,刀笔老儒生。政熟元无谱,书高别有评。百年兹士少,诸彦自偏名。
渡长泖投小蒸邵教授宿
清晓浮双桨,黄昏值一餐。风鸣长泖浪,云掩小蒸村。馋极知鲈美,惊还觉雁喧。同袍恩有爱,灯火细温存。
于杭州九月送袁太初赴宁海教官
怜君跋涉走风沙,九月江城飞雪花。黄蝶终归穿砚手,青藜曾照聚书家。吟圆坐石题山叶,讲退登楼看海槎。年少交游浑好在,何时相伴访烟霞。
晚秋游中溪四首(戊子) 其三
休折山中松桂枝,溪鱼亦小莫垂丝。沙田翻白收粳后,霜树著红尝柿时。日落牛羊归径熟,天寒乌鸟向人慈。出云数里成官路,问事如何总不知。
法善院
野火烟云窟,春溪风日朝。花迟年有闰,树密地无徭。山鼓通荒戍,庭碑认往朝。客言僧可隐,胜似隐农樵。
浏览全部 486 首
庚寅正月十六日携家入山大雪弥旬止既月叔祖东绿翁以那知风雨夜复此对床眠分韵是瑞得那眠宇
辟俗过逢少,离居感慨多。岂伊泉石胜,奈此简书何。风雪日如此,乾坤理则那。邻翁能贳酒,一笑且酣歌。
过泉林得灵字 其一
尘路何缘泼面醒,寻泉独上玉淙亭。澜翻云片吹寒绿,石浸苔花荡古青。景欲并幽延月看,时当绝胜趁秋听。枕流便就林间卧,耳畔潺潺梦亦灵。
春晴
东风澜浪满人间,小雨禁持故作悭。宿雾翳妆浓著色,新阳晞沐巧梳鬟。桃花落尽春无恙,柳絮飞忙日正闲。报答年光无酒伴,尽拈佳句为江山。
书龚彦本庄壁二绝 其一
青黄赤白千畦稻,远近高低四面山。旧约买邻今已决,却忧无力伴跻攀。
网坛岁杪漫怀八十二首 其四十七
扫径思迎二客临,天山约罢约闲吟。隔篱依旧邻翁健,浊酒犹能试一斟。
句 其一
何时五亩成归计,来作邻翁伴艺林。