评析
王立之园亭七咏 顿有亭 其七 永日亭
静坐寂无事,一日似两日。闻之东坡公,此语妙无匹。晨漱夕曲肱,百年过如掷。投身声利场,更觉居诸疾。而君定何人,能使羲轮轶。虽无挥日戈,自得鲁阳术。但见弦望移,了不记甲乙。优游聊卒岁,何必日鼓瑟。
送汪叔野水芝法酝
屏居不到日边久,安得黄封印赤泥。折遍溪堂红菡萏,酿成湘酎碧玻璃。洞庭春色名应减,道院丹泉价益低。聊挹小樽供寿母,烦君自注玉东西。
春词 其四
豆蔻梢头春事休,风飘万点只供愁。杜鹃啼破三更月,梦绕云间百尺楼。
江神子/江城子 江神子/江城子 其二 题黄州杏花村馆驿壁
杏花村馆酒旗风。水溶溶。扬残红。野渡舟横,杨柳绿阴浓。望断江南山色远。人不见,草连空。夕阳楼外晚烟笼。粉香融。淡眉峰。记得年时,相见画屏中。只有关山今夜月,千里外,素光同。
和王立之见赠四首 其四
钟鸣戒夜行,途远畏日暮。王良鞭骥子,一跃仅十步。怪事书咄咄,白发生故故。未暇陈九事,亟归读四库。
黄通理邀游南湖
不踏南湖路,端居两见春。浮花空过眼,浊酒漫濡唇。曳杖惟今日,开樽有故人。何须推物理,行乐及佳辰。
浏览全部 321 首