评析
醉落魄/一斛珠 次韵斯远
风高木落。壮心万里空回薄。振衣待把尘埃濯。声里斜阳,孤起戍楼角。人生谁会谁为错。年来但觉多离索。黄花照地浑开却。华发如斯,同和醉落魄。
十三日诵水生挑菜渚烟湿落梅村之句成诗十首 其十
潦倒春无藉,山深不出门。篱根寻野菜,花外见烟村。
菩萨蛮 和昌甫见招
归来又喜山中约。菊枝桂树真宜酌。兴尽只观山。秋深方闭关。会须追雅步。策蹇或肩舆。少待必能治。膏肓泉石医。
夜霜窗户肃然严冷
行都镇东南,衣冠萃轩盖。文书漫穰穰,人物当蔼蔼。痴或不知止,隘即莫可奈。江山何清空,天地本正大。四更霜气重,肃若起深籁。乃信埃?中,此景终不害。
余伯皋持巩仲至三山诗卷来因借录之 其三
雅怀好事伯皋子,游到三山又游江。收得巩郎诗一卷,归来杯酒话吟窗。
题草虫扇 其一
粉翼才成便斗飞,微虫气化岂先知。草间更看跳梁者,物物春风信有时。
浏览全部 2827 首
次仲韩韵兼简若晦
世途时事两艰难,上水船行八节滩。旅雁唤愁秋已尽,邻鸡惊梦夜将阑。醉狂终是心情懒,老瘦非关骨相寒。閒忆能诗俞与赵,久无妙语发毫端。
书感 其一
婵娟无终极,燕赵遍蛾眉。百卉就春阳,芬艳迫参差。美人临流坐,顾影中自怡。岂以为人妍,皓齿发相讥。卤莽乃时情,千秋长若斯。
光宣杂咏 其二十八
俞黄孙戴各堂堂,朴学天教百越昌。海内耆儒凋落尽,抠衣恨未拜余杭。
外舅卫尉持节于此作尽心堂时与亲戚会饮今三十年予复与卫尉内外属置酒堂上不减当时喜赋一 诗
卫尉筑此堂,栋宇真杰立。几容五百坐,可饮三千客。府中省文书,堂上会亲戚。金杯浪翻江,铜盘光吐日。侍女发清歌,华筵美遥夕。当时倏分散,回首遂陈迹。岂知吾继来,复见少长集。虽诚慰阔绝,得无感畴昔。在者皆其孙,乐极悲且泣。欢娱殆不减,左右或太息。谅曾事卫尉,始壮今发白。诸郎各勉旃,宗族期烜赫。
杂诗百首 其六十
子岂无他人,侬独唯子思。昨日街头见,绿衣娘是谁。
西轩
闻道西轩整,登临识自今。溪山虽郭外,楼殿接池阴。旧观赵岐发,新诗尹喜深。水南如此胜,吾老复关心。