评析
重题小舫赠周从事兼戏微之
细篷青篾织鱼鳞,小眼红窗衬麴尘。 阔狭才容从事座,高低恰称使君身。 舞筵须拣腰轻女,仙棹难胜骨重人。 不似镜湖廉使出,高樯大艑闹惊春。
元微之除浙东观察使喜得杭越邻州先赠长句
稽山镜水欢游地,犀带金章荣贵身。官职比君虽校小,封疆与我且为邻。郡楼对玩千峰月,江界平分两岸春。杭越风光诗酒主,相看更合与何人。
小院酒醒
酒醒闲独步,小院夜深凉。一领新秋簟,三间明月廊。未收残盏杓,初换热衣裳。好是幽眠处,松阴六尺床。
放言五首 其五
泰山不要欺毫末,颜子无心羡老彭。松树千年终是朽,槿花一日自为荣。何须恋世常忧死,亦莫嫌身漫厌生。生去死来都是幻,幻人哀乐系何情。
送兖州崔大夫驸马赴镇
戚里夸为贤驸马,儒家认作好诗人。鲁侯不得辜风景,沂水年年有暮春。
招王质夫
濯足云水客,折腰簪笏身。諠闲迹相背,十里别经旬。忽因乘逸兴,莫惜访嚣尘。窗前故栽竹,与君为主人。
浏览全部 3207 首
鹤鸣亭绝句四首 其二
安石榴花翠竹枝,婆娑其下更何为。溪流自有无声处,鹤舞不如闲立时。
静坐吟
人生固有命,物生固有定。岂谓人最灵,不如物正性。或闻阴有鬼,善能致人死。致死设有由,死外何所求。又况人之命,系天不系他。阴鬼设有灵,独且奈天何。
开禧元年四月自中都挈家还乡寓居城南十二月迁居柳溪上其夜大雪初一日盖宰来访约过县斋为一日款深夜而归赋此 其八
朱减颜逾皱,霜添鬓却新。文章应舍我,富贵不如人。照破生前物,思穷死后神。谓宜休仕汉,何必只逃秦。
独立
能诗不得静中师,又是天涯独立时。高阁夕阳人影乱,曲河新水棹声迟。一身慷慨家仍远,十口凄凉岁荐饥。偶尔凭阑感风物,临流先被白鸥知。
架边
闲庭秋一色,满架豆花垂。薄俗存吾计,衰年习土宜。烟中晚雀定,露下候虫知。何限幽人意,临风独立时。
袁州庆丰堂十闲咏 其四
青山日相对,闲看白云生。谁谓无心出,中含济物情。