评析
初到黄州
自笑平生为口忙,老来事业转荒唐。长江绕郭知鱼美,好竹连山觉笋香。逐客不妨员外置,诗人例作水曹郎。只惭无补丝毫事,尚费官家压酒囊。
送牛尾狸与徐使君
风捲飞花自入帷,一樽遥想破愁眉。泥深厌听鸡头鹘,酒浅欣尝牛尾狸。通印子鱼犹带骨,披绵黄雀漫多脂。殷勤送去烦纤手,为我磨刀削玉肌。
洗儿戏作(补编)
人皆养子望聪明,我被聪明误一生。惟愿孩儿愚且鲁,无灾无难到公卿。
次韵惠循二守相会
共惜相从一寸阴,酒杯虽浅意殊深。且同月下三人影,莫作天涯万里心。东岭近开松菊径,南堂初绝斧斤音。知君善颂如张老,犹望携壶更一临。
送俞节推
吴兴有君子,淡如朱丝琴。一唱三太息,至今有遗音。嗟余与夫子,相避如辰参。犹喜见诸郎,窈然清且深。异时多良士,末路丧初心。我生不有命,其肯枉尺寻。
卢山五咏 卢敖洞 其四 三泉
皎皎岩下泉,无人还自洁。不用比三星,清光同一月。
浏览全部 3321 首
宁化县
触热来宁化,居人已卖瓜。田园饶五色,市井近千家。孤㙮凌云耸,青山对县斜。萧疏兵火后,抚景重咨嗟。
鹭江长啸洞读施李二公石刻唱和诗有感次韵
万里人归旧五湖,探怀犹剩破兵符。几番桑海黄魂起,一片冈陵碧血铺。行路何如山更险,渡江真比鹤还孤。摩挲残碣遗名在,愧向秋风话脍鲈。
山寺闲步
地僻景逾静,霜寒菊更幽。间阶徐步处,览尽一庭秋。远岫随云杳,清泉带月流。微吟情不倦,风物足淹留。
登怀柔城 其一
塞下孤城古白檀,半临平野半依山。秋来亭徼无㷭火,官马千家苜蓿闲。
南乡子 石鼓山万松湾晚眺
怀抱几曾宽。斜日相邀出看山。树影迷离烟一片,山间。老衲无情自闭关。光景旧松湾。远水愁痕挂钓竿。遥指南洲幽窈处,江干。古色染扉梦往还。
寄李伯华法曹
同异从来势所分,感君怜我屡过门。西风扫尽林间瘴,更欲相要倒一樽。