评析
岁日见新历因寄都官裴郎中
青阳振蛰初颁历,白首衔冤欲问天。绛老更能经几岁,贾生何事又三年。愁占蓍草终难决,病对椒花倍自怜。若道平分四时气,南枝为底发春偏。
夏书事
窗户经初雨,风清野景饶。闲庭犹戏蝶,高树已鸣蜩。世态贫中觉,乡思醉里销。纵吟还独步,时复过溪桥。
春杪登苏台
独上高台小凭阑,荒城寂历水云宽。连天芳草雨初霁,满地落花春又残。白发不生还亦老,青山无事且须看。吴王伯业消磨尽,江鸟呼风野树寒。
途中作
绿树南阳道,千峰势远随。碧溪风澹态,芳树雨余姿。野渡云初暖,征人袖半垂。残花不足醉,行乐是何时。
见广度院紫荆一株先开
满树新英待发时,东风先动向阳枝。同根若是生疑怪,为道开迟谢亦迟。
园中梨花唯开一枝
栏外见春迟,朝来雪一枝。不知初发处,误道已残时。