诗词曲大全
登录
原妙侍者请(高峰)
◎
〔宋〕
释祖钦
赞
上大今已无人,雪岩可知礼也。虚名塞破乾坤,分付原妙侍者。
评析
释祖钦的其他作品
偈颂七十二首 其一十八
声前一句盖诸方,指出乾坤是大唐。但见皇风成一片,不知何处是封疆。
偈颂一百二十三首 其一十二
撮土成金古赵州,据人来问直相酬。声前有意今谁委,门外一江春水流。
偈颂七十二首 其十
万法俱忘百念灰,等闲蓦鼻拽将回。镜光一照明如日,直得木人心眼开。
颂古四首 其一
根寻到底得星儿,冷焰腾辉是此时。拈一茎茅轻点著,不知烧杀五须弥。
偈颂一百二十三首 其八十二
集云一关,似乎等闲。看时容易,透时即难。森罗万象,从教侧目,三世诸佛,迥绝跻攀。一径古松苔藓斑。
偈颂七十二首 其一十六
南山云起北山云,上界钟声下界闻。遥望众僧行道处,天香桂子落纷纷。
浏览全部 264 首
相似的作品
为郭功甫偈 其二
释守端〔宋〕
上大人,丘乙己。化三千,可知礼。
偈颂十二首 其一
释原妙〔宋〕
欲明种子因,熟读上大人。若到可知礼,盲龟跛鳖亲。
题子猷访戴图
张以宁〔明〕
平生戴隐居,破琴返云峤。亦有爱竹人,翛然可同调。雪溪夜回舟,未见心已了。乾坤淡虚白,吾方领其妙。
伦侍者请赞
释师范〔宋〕
见假像真,弄真像假。裂破面门,非驴非马。世上有谁亲见来,天台方岩伦侍者。
颂古四首 其二
释休〔宋〕
净裸裸,赤洒洒。没可把喏,可知礼也。
莲道人自写像求赞
释昙华〔宋〕
凌行婆,莲道者。一个患聋,一个患哑。聋者善听,哑者能话。堪笑堪悲,可知礼也。