评析
杜宇
白首几人能到家,暮云残月隔三巴。巴江不是无皈路,何事年年怨□□(日刻本补作春风)。
送秋谷兰上人
春来我亦梦家林,万水千山不可寻。白雪易侵游子鬓,黄金难买故人心。夜船摇月平河稳,晓岭登云古树深。湖上又期寒食后,倚栏同对落花吟。
偶作 其一
翩翩白鹤竟难寻,每对春山忆道林。百岁岂能长称意,五湖难得尽知心。大槐国里乾坤小,杜宇乡中草木深。今古穷通皆是梦,林泉风月自闲吟。
梅 其八
难将羯鼓唤春回,一种风光傍雪开。婀娜水仙难作弟,山矾犹自欠清才。
归剡 其四
流水东流竟不回,已将心事作寒灰。窗前白鸟寻常过,篱下黄花寂寞开。玉佩金鞍浑是梦,凤箫龙管只堪哀。多时不得中原信,暮雨西风雁自来。
柳下
白絮随风作雪飞,青丝拂地带烟齐。湖光潋滟春光暖,上有流莺款曲啼。
浏览全部 312 首