评析
菩萨蛮 骨肉亲谊廿载重逢京华小住将归定署离怀各怅因调数阕籍以志别 其三
一灯相对悲畴昔,寒螀絮金苔岑碧。秋月竟重圆,几回携手看。殷勤还寄语,莫种相思树。珍重再来缘,相看各黯然。
临江仙 白荷
仙骨珊珊湖上住,天然水佩风裳。不须浓抹靓时妆。凌波微试步,的的暗生香。月堕横塘留粉本,闲鸥梦亦清凉。拚将心苦驻年芳。但教参净果,甘老水云乡。
春望
杨柳风多作意吹,古藤野葛绿垂垂。一竿春水溪童钓,半突寒烟病妇炊。竹抱虚心留劲节,花含幽思敛啼眉。衫轻骨瘦凭危石,自写牢愁勒断碑。
重叠金/菩萨蛮·白紫薇
绿阴深处藏春色,芳菲不借东风力。花瓣太玲珑,问心同不同。冷香裁月魄,清影怜幽寂。虚白照空明,楚云舒卷经。
海棠春 秋海棠 其一
是谁留下相思种,睡未足唤回秋梦。莫是倩魂销,瘦怯西风重。娇啼的的檀心痛,问翠袖倚阑谁共。满地葬胭脂,露湿苔衣缝。
菩萨蛮 不寐 其三
凉飙瑟瑟芦飞雪,愁连一片关山月。相对不胜情,长空雁字横。井梧飘落叶,虫语鸣凄切。此调叶清商,做成今夜凉。
浏览全部 98 首
如梦令 秋柳二首 如梦令 其二
曾记莺梭纤巧。燕剪掠余斜照。一路短长条,谁把秋光催老。休恼。休恼。为盼章台春早。
柳梢青 本意
东风愁眼。鹅黄嫩绿,丝丝初绾。雨送山寒,烟分溪暝,凄清无限。江城又见垂条,恨只在、离亭候馆。冷落莺簧,差池燕剪。冶春谁管。
题山光亭
晚春天气绿园林,小上危亭酒未深。紫燕归来知倦翼,黄鹂飞去有清音。水烟望望山明灭,风雨时时景晦阴。莫问痴儿了官事,尊前容我短长吟。
杨柳枝 蓟门春柳词三十首,借比竹余音韵 杨柳枝 其一十二
莺梭燕剪两差池。织得霓旌卷凤旗。婀娜新华宫畔路,暗黄犹映万年枝。
江村寒食
故里逢寒食,园林红雨飞。莺藏新柳啭,燕向旧巢归。老去游先倦,年来事觉非。小窗花下坐,寂寞掩柴扉。
蝶恋花 春思 其三
满地落红初过雨。绿树成阴,紫燕风前舞。烟草低迷萦小路。昼长人静扃朱户。沈水香销新剪苎。敧枕朦胧,花底闻莺语。春梦又还随柳絮。等闲飞过东墙去。